سيماي حضرت مهدي
248- «المهدي رجل من ولدي، وجهه کالکوکب الدري».
- «مهدي مردي از تبار منست. صورتش همانند ستاره ي فروزان است». [1] .
249- «انه رجل اجلي الجبين، اقني الأنف، ضخم البطن...».
- «او مردي پيشاني باز، دماغ باريک و سينه ستبر است». [2] .
250- «المهدي مني اجلي الجبهته، اقني الأنف، يملأ الأرض قسطا و عدلا، کما ملئت ظلما و جورا».
- «مهدي از من، با پيشاني باز و بيني کشيده، زمين را پر از عدل وداد مي کند، آنچنان که پر از جور و ستم شده باشد». [3] .
251- «هو شاب مربوع حسن الوجه، يسيل شعره علي منکبيه يعلو نور وجهه سواد شعره و لحيته و رأسه».
- «او جوان چهارشانه و نيکو صورتي است که موهاي سرش بر
[ صفحه 281]
شانه هايش فرو مي ريزد و درخشندگي صورتش بر سياهي موي سر و صورتش غلبه مي کند». [4] .
اين حديث صريح است که به هنگام ظهور رنگ محاسن و موي سر آن حضرت مشکي خواهد بود و در برخي از روايات به صورت جوان نورس تعبير شده است.
252- «المهدي مني، اجلي الجبهته، اقني الأنف، يملأ الأرض قسطا و عدلا کما ملئت جورا و ظلما، يملک سبع سنين».
- «مهدي از منست، با پيشاني باز و بيني کشيده، زمين را پر از عدالت و داد مي کند، آن چنان که پر از جور و ستم شده باشد. هفت سال سلطنت مي کند». [5] .
پاورقي
[1] فيض القدير ج 6 ص 279.
[2] شرح ابن ابي الحديد، ج 19 ص 130.
[3] شرح المقاصد، ص 307.
[4] غالية المواعظ، ج 1 ص 77.
[5] مختصر سنن ابي داود ج 6 ص 160 (حديث 4116).