(اثبات الهداة ج 3 ص 592 و عقدالدرر ص 218):

عن علي بن علي الهلالي، عن ابيه، قال: دخلت علي رسول الله (ص) و هو في الحالة التي قبض فيها، فاذا فاطمة عند رأسه، و ذکر الحديث بطوله، و في آخره ان رسول الله (ص) قال: يا فاطمة و الذي بعثني بالحق ان منهما يعني الحسن و الحسين (ع) مهدي هذه الامة اذا صارت الدنيا هرجا و مرجا و تظاهرت الفتن، و تقطعت السبل و اغار بعضهم علي بعض فلا کبير يرحم صغير، و لا صغير يوقر کبيرا فيبعث الله عزوجل عند ذلک منهما من يفتح حصون الضلالة و قلوبا غلفا، يقوم بالدين في آخر الزمان کما قمت به في اول الزمان، و يملأ الدنيا عدلا کما ملئت جورا.

بنقل از علي بن علي هلالي از پدرش گفت: به محضر حضرت رسول اکرم (ص) رسيدم در حالي که آخرين لحظات عمر مبارک را مي گذراند و حضرت فاطمه زهراء صلوات الله و سلامه عليها در بالين حضرت نشسته بود راوي حديث را طولاني ذکر کرده و در آخر آورده: رسول خدا (ص) فرمود: يا فاطمه (ع) قسم به آنکس که مرا بحق مبعوث فرمود از امام حسن (ع) و امام حسين (ع) عليهما السلام مهدي (ع) اين امت خواهد بود هنگامي که هرج و مرج دنيا را فرا گيرد و فتنه ها ظاهر شود و راه ها



[ صفحه 89]



قطع گردد و مردم برخي بر برخي غارت آورد نه بزرگ بر کوچک رحم کند و نه کوچک بر بزرگ احترام گذارد در اين هنگام خداي عزوجل از نسل اين دو فرزندم کسي را برانگيزد که قلعه هاي گمراهي و دلهاي بسته را بگشايد در آخر الزمان قيام بدين کند همچنانکه من در اول زمان قيام کردم و دنيا را پر از عدل و داد فرمايد همچنانکه پر از ظلم شده باشد.

(عقدالدرر ص 223):

عن عبدالله بن عمرو قال: يخرج المهدي من ولد الحسين من قبل المشرق، لو استقبلته الجبال لهدمها، و اتخذ فيها طرقا.

عبدالله ابن عمر و گويد: مهدي (ع) از فرزندان امام حسين (ع) از سوي مشرق خروج کند اگر کوه ها رو بوي نهند (مانعش شوند) کوه ها را از جاي برکند و راه پيروزي خود را از ميان آنها باز کند.

(عقدالدرر ص 158 و اثبات الهداة ج 3 ص 605 و سنن ابن ماجه ج 2 ص 1367 و اعيان الشيعه ج 2 ص 50):

عن ابراهيم بن محمد بن الحنفية عن ابيه عن علي، قال: قال رسول الله (ص). المهدي منا اهل البيت يصلحه الله في ليلة (واحدة).

بنقل از ابراهيم بن محمد بن الحنيفة از پدرش از حضرت اميرالمؤمنين (ع) فرمود رسول الله (ص) فرمود: مهدي (ع) ار ما اهل بيت (ع) باشد خداي تعالي در يک شب اصلاح کار او فرمايد.



[ صفحه 90]