انکار حضرت مهدي در ايام غيبت
(يوم الخلاص ص 49):
قال رسول الله (ص): من انکر القائم من ولدي اثناء غيبته، مات ميتة جاهلية.
رسول اکرم (ص) فرمود: کسيکه قائم (ع) از فرزندان مرا در ايام غيبتش انکار کند بمرگ جاهليت خواهد مرد.
(بحار ج 51 ص 160، يوم الخلاص ص 65):
قال العسکري (ع): کاني بکم و قد اختلفتم من بعدي بالخلف مني الا ان المقر بالأئمة (ع) بعد رسول الله (ص) المنکر لولدي، کمن اقر بجميع انبياء الله و رسله ثم انکر نبوة رسول الله (ص) لأن طاعة اخرنا کطاعة اولنا، والمنکر لأخرنا کالمنکر لاولنا.
حضرت امام حسن عسکري (ع) فرمود: گوئي شما را مي بينم که پس از من گرفتار اختلاف درباره ي جانشين من مي شويد هان کسي که ائمة (ع) پس از رسول خدا (ص) را اقرار داشته و منکر فرزندم (ع) شود مانند کسي باشد که همه پيغمبران (ص) و رسولان (ص) را اقرار کند و منکر نبوت رسول الله (ص) باشد زيرا اطاعت آخر ما مانند اطاعت اول ما و منکر آخر ما مانند منکر اول ما است.
[ صفحه 301]
(بحار ج 51 ص 73، يوم الخلاص ص 168):
قال رسول الله (ص): و الذي بعثني بالحق بشيرا ان الثابتين علي القول به زمان غيبته لا عز من الکبريت الأحمر.
رسول اکرم (ص) فرمود: قسم به آنکس که مرا بشارت دهنده مبعوث فرمود: همانا کساني که بر عقيده بوجود مهدي (ع) در زمان غيبتش ثابت باشند هر آينه گرامي تر از کبريت احمر خواهند بود.
(منتخب الاثر ص 205، بحار ج 51 ص 133، يوم الخلاص ص 170):
قال الحسين (ع): له غيبة يرتد فيها اقوام و يثبت علي الدين فيها آخرون فيودون و يقال لهم: متي هذا الوعد ان کنتم صادقين، اما ان الصابر في غيبته علي الاذي و التکذيب بمنزلة للمجاهد بالسيف بين يدي رسول الله (ص).
حضرت امام حسين (ع) فرمود: «براي مهدي (ع)» غيبتي است که گروهائي در آن مرتد شوند و گروه هاي ديگر در دين ثابت مي مانند و دوستدار باشند و به آنان گفته شود «در چه وقتي اين وعده تحقق يابد اگر راستگو هستيد» هان کسيکه در غيبت مهدي (ع) بر اذيت و تکذيب صبر کند بمنزلة کسي است که با شمشير در پيشگاه رسول خدا (ص) جهاد کرده باشد.
(منتخب الاثر ص 218، يوم الخلاص ص 178):
قال الکاظم (ع): لابد لصاحب هذا الأمر من غيبة حتي يرجع عن هذا الأمر من کان يقول به انما هي محنة من الله عزوجل امتحن بها خلقه و لو علم اباؤکم و اجدادکم اصح من هذا لا تبعوه.
حضرت امام کاظم (ع) فرمود: ناگزير صاحب الأمر (ع) غيبتي دارد که حتي معتقدان به امر ولايت از آن بر مي گردند همانا اين امر محنتي از خداي عزوجل است که خلق خود را مي آزمايد و اگر پدران و نياکان شما صحيحتر از اين مي دانستند متابعش مي کردند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 608، عقدالدرر ص 42، منتخب الاثر ص 285):
عن ابي عبدالله الحسين بن علي (ع) انه قال: لو قام المهدي لانکره الناس، لانه يرجع اليهم شابا موفقا و ان من اعظم البلية ان يخرج اليهم صاحبهم شابا و هم
[ صفحه 302]
يحسبونه شيخا کبيرا.
حضرت ابي عبدالله امام حسين بن علي (ع) فرمود: اگر مهدي (ع) قيام کند مردم منکرش شوند زيرا او بمردم برمي گردد بصورت جواني موفق و همانا از بزرگترين گرفتاريها آنست که صاحب الامر (ع) بصورت جوان خروج کند در حالي که مردم او را سالخورده پندارند.
(منتخب الاثر ص 274، يوم الخلاص ص 179):
قال العسکري (ع): ان ابني هو القائم من بعدي، و هو الذي تجري فيه سنن الأنبياء بالتعمير و الغيبة حتي تقسو القلوب لطول امدها فقال صاحبه: يابن رسول الله (ص) و ان غيبتة لتطول؟ قال: اي و ربي، حتي يرجع عن هذا الأمر اکثر القائلين به فلا يبقي الا من اخذ الله عهده بولايتنا و کتب في قلبه الايمان و ابده بروح منه.
حضرت امام حسن عسکري (ع) فرمود: همانا پسرم همان قائم (ع) پس از من است و او است که سنت هاي پيغمبران (ع) را آباد مي سازد و عمر طولاني و غيبت در او جاري مي شود تا حدي که سبب طول زمان غيبت سنگدلي مردم فراهم مي گردد.
راوي به امام (ع) عرض کرد: يابن رسول الله (ص) غيبت مهدي (ع) طولاني مي شود؟ فرمود: آري قسم به پروردگارم تا آنجا که بيشتر کساني که معتقد بوجود او باشند برمي گردند و باقي نمي ماند مگر کسي که خدا پيمان ولايت ما را از او گرفته و ايمان را در قلبش نوشته و او را بوسيله روح خود مؤيد فرموده باشد.
(عقدالدرر ص 134):
عن ابي عبدالله الحسين بن علي (ع) انه قال: لصاحب هذا الأمر يعني المهدي (ع) غيبتان احداهما تطول حتي يقول بعضهم: مات و بعضهم: قتل و بعضهم: ذهب و لا يطلع علي موضعه احد من ولي و لا غيره الا المولي الذي يلي امره.
حضرت امام حسين بن علي (ع) فرمود: همانا براي صاحب الأمر يعني مهدي (ع) دو غيبت باشد که يک غيبت طولاني است که در آن برخي گويند: مرده است و بعضي گويند: کشته شده و بعضي گويند: رفته است و از مکان او هيچيک از دوستان و دشمنانش آگاه نيست مگر آنکس که متصدي کارهاي او باشد.
[ صفحه 303]
(يوم الخلاص ص 229، بحار ج 52 ص 114):
عن الباقر (ع): و الله لتميزن، و الله لتمحصن، و الله لتعزبلن کما يغربل الزوان من القمح (و في رواية عن الصادق (ع) بزيادة: حتي لا يبقي منکم الا الأقل ثم کفه تقليلا...
حضرت امام باقر (ع) فرمود: بخدا قسم نميز کرده مي شويد. بخدا قسم خالص و پاک مي شويد بخدا قسم غربال مي شويد همچنانکه دانه هاي غير گندم از گندم در موقع غربال کردن جدا مي گردد.
(يوم الخلاص ص 237، بحار ج 52 ص 287):
قال الصادق (ع): لو قد خرج القائم (ع) بعد ان انکره کثير من الناس، يرجع اليهم شابا موفقا اي مسددا رشيدا فلا يثبت عليه الا کل مؤمن اخذ الله ميثاقه في الذر الأول.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: اگر قائم (ع) خروج کند بسياري از مردم منکرش شوند. چون در قيافه جوان موفق مسدد محکم برمي گردد و در عقيده به او فقط مؤمني که خدا در عالم ذر از او پيمان گرفته باقي مي ماند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 482):
عن الصادق جعفر بن محمد (ع) عن ابيه (ع) عن جده قال: قال رسول الله (ص): القائم من ولدي اسمه اسمي و کنيته کنيتي و شمائلي، و سنة سنتي، يقيم الناس علي ملتي و شريعتي و يدعوهم الي کتاب الله عزوجل، من اطاعه اطاعني، و من عصاه عصاني و من انکره في غيبته فقد انکرني، و من کذبه فقد کذبني و من صدقه فقد صدقني الي الله اشکو المکذبين لي في امره، والجاحدين لقولي في شأنه و المضلين لامتي عن طريفه «و سيعلم الذين ظلموا اي منقلب ينقلبون».
امام صادق (ع) از پدر و جد بزرگوارش (ع) فرمود: حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: قائم (ع) از فرزندان من اسم او اسم من و کنيه او کنيه من و شمائل او شمايل من و سنت و روش او سنت و روش من مي باشد مردم را بر ملت و شريعت من وادار مي سازد و آنانرا به کتاب خداي عزوجل مي خواند هر کس اطاعت او کند اطاعت من کرده و هر که نافرمانيش کند به من نافرماني کرده و هر کس در غيبتش انکارش کند
[ صفحه 304]
مرا انکار کرده و هر کس تکذيبش کند مرا تکذيب نموده و هر که تصديقش کند مرا تصديق کرده. من بسوي خدا شکايت مي کني از کساني که در امر او مرا تکذيب کنند و از کساني که منکر گفتار من در حق او شوند و امت مرا از راه او گمراه سازند «و بزودي ستمگران خواهند دانست که به کجا منقلب شوند».
(اثبات الهداة ج 3 ص 483):
عن غياث بن ابراهيم عن ابي عبدالله (ع) قال: قال رسول الله (ص): من انکر القائم من ولدي فقد انکرني.
بنقل از غياث بن ابراهيم از امام صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: کسيکه قائم (ع) از فرزندان (ع) مرا انکار کند محققا مرا انکار کرده است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 532):
عن ابي حمزة الثمالي قال: کنت عند ابي جعفر محمد بن علي الباقر (ع) ذات يوم، فلما تفرق من کان عنده قال لي: يا اباحمزة من المحتوم الذي لا تبديل له عندالله قيام قائمنا فمن شک فيما اقول لقي الله و هو به کافر، و له جاحد، ثم قال: بابي و امي المسلمي باسمي المکني بکنيتي السابع من ولدي، بابي من يملاء الارض قسطا و عدلا کما ملئت جورا و ظلما.
بنقل از ابي حمزه ثمالي ره گفت: من در محضر حضرت امام باقر (ع) بودم وقتي که حاضرين از مجلس متفرق شدند به من فرمود: اي ابوحمزه از امور حتمي که در پيشگاه خدا تغيير و تبديل در آن نيست قيام قائم ما (ع) مي باشد کسي که در آنچه مي گوييم شک کند به ملاقات خدا مي رود در حالي که کافر و منکر خدا باشد سپس فرمود: پدر و مادرم فداي کسي که همنام وهم کنيه من است و هفتمين فرزندم مي باشد پدر و مادرم فداي کسي باد که زمين را پر از عدل و داد کند چنانکه پر از جور و ظلم شده باشد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 536):
عن علي بن ابي حمزة عن ابيعبدلله (ع) قال: لو قد قام القائم (ع) لا نکره الناس لانه يخرج اليهم شابا موفقا لا يثبت عليه الا مؤمن قد اخذالله ميثاقه في الذر الأول.
بنقل از علي بن ابي حمزه از حضرت امام صادق (ع) فرمود، اگر قائم (ع) قيام کند
[ صفحه 305]
مردم منکرش شوند زيرا او جوان و موفق بسوي مردم برمي گردد فقط مؤمني که خدا در عالم ذر از او پيمان گرفته در ولايت او ثابت مي ماند.
(بحار ج 51 ص 140):
عن ابي حمزة الثمالي قال: کنت عند ابي جعفر محمد بن علي الباقر (ع) ذات يوم فلما تفرق من کان عنده قال لي: يا اباحمزة من المختوم الذي حتمه الله قيام قائمنا فمن شک فيما اقول لقي الله و هو به کافر، ثم قال: بابي و امي المسمي باسمي و المکني بکنيتي السابع من بعدي بابي (من) يملا الارض عدلا (و قسطا) کما ملئت ظلما و جورا يا با حمزة من ادرکه فيسلم له ما سلم لمحمد (ص) و علي (ع) فقد و جبت له الجنة و من لم يسلم فقد حرم الله عليه الجنة و مأواه النار و بئس مثوي الظالمين.
بنقل از ابي حمزه ثمالي ره گفت: در خدمت امام باقر (ع) روزي نشسته بودم چون مردم پراکنده شدند حضرت به من فرمود: اي ابوحمزة در پيشگاه خدا حتمي است قيام قائم ما (ع) هر کس شک و ترديد در گفتار من کند خدا را ديدار نمايد در حالي که کافر بخدا باشد پدر و مادرم فداي کسي که همنام و هم کنيه من و هفتمين فرزندم پس از من است پدرم فدا باد کسي را که زمين را پر از عدل و قسط کند چنانکه پر از ظلم و جور شده باشد اي ابوحمزه هر کس ادراکش کند و تسليم او گردد چنانکه تسليم محمد (ص) و علي (ع) گرديد بهشت بر او واجب مي شود و هر کس تسليم او نشود خدا بهشت را بر او حرام فرمايد و جايگاهش آتش باشد و بد جايگاهي براي ستمگران است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 482، کشف النعمة ج 2 ص 528):
عن موسي بن جعفر بن وهب البغدادي قال: سمعت ابامحمد الحسن بن علي (ع) يقول: کأني بکم و قد اختلفتم بعدي في الخلف مني، اما ان المقر بالائمة (ع) بعد رسول الله (ص) المنکر لولدي کمن اقر بجميع اولياء الله و رسله، ثم انکر رسول الله (ص) لأن طاعة اخرنا کطاعة اولنا، و المنکر لا خرنا کالمنکر لاولنا، اما ان لولدي غيبة يرتاب فيها الناس الا من عصمه الله.
بنقل از موسي بن جعفر بن وهب بغدادي گفت: از حضرت ابومحمد امام حسن بن
[ صفحه 306]
عليت عسکري (ع) شنيدم مي فرمود: گوئي مي بينم شما را که پس از من اختلاف مي کنيد در مورد جانشينم هان کسي که اقرار به ائمة (ع) پس از رحلت رسول اکرم (ص) کند ولي منکر فرزندم باشد مانند کسي است که همه ي پيغمبران و رسولان خدا را قبول و انکار رسول خدا (ص) را نمايد زيرا اطاعت آخر ما مانند طاعت اول ما و منکر آخر ما همانند منکر اول مي باشد هان که براي فرزندم (ع) غيبتي باشد که مردم در آن به شک و ترديد درافتند مگر کسي که خدايش نگهدارد.
(المحجة البيضاء ج 1 ص 246):
قال الصادق (ع): المنکر لاخرنا کالمنکر لأولنا.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: منکر آخر ما همانند منکر اول ما مي باشد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 459):
عن عبدالسلام بن صالح الهروي عن ابي الحسن علي بن موسي الرضا (ع) عن ابيه عن آبائه (ع) عن علي (ع) قال: رسول الله (ص): و الذي بعثني بالحق بشيرا ليغيبن القائم من ولدي بعد معهود اليه مني حتي يقول اکثر الناس: ما لله في آل محمد (ع) حاجة و يشک آخرون في ولادته فمن ادرک زمانه فليتمسک بدينه و لا يجعل للشيطان عليه سبيلا بشکه فيزيله عن ملتي و يخرجه من ديني فقد اخرج ابويکم من الجنة من قبل و ان الله عزوجل جعل الشياطين اولياء للذين لا يؤمنون.
بنقل از عبدالسلام بن صالح هروي از حضرت امام ابوالحسن علي بن موسي الرضا (ع) از پدر بزرگوار (ع) از آباء عظامش (ع) از حضرت اميرالمؤمنين (ع) فرمود: حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: قسم به آن کس که مرا به حق بشير مبعوث فرمود. قائم از فرزندان (ع) من البته غيبت مي کند به عهدي که از من دارد تا اکثر مردم گويند: خدا را در آل محمد (ع) حاجتي نيست و بسياري در ولادت او شک کنند پس هر کس ادراک زمانش کند بايد متمسک بدينش شود و نبايد شيطان به وسيله شک بدو راه يابد تا او را از ملت من زائل و از دين من خارج کند چنانکه پدر و مادر شما را قبلا از بهشت بيرون کرد و همانا خداي عزوجل شياطين را دوستان مردم بي ايمان قرار داده.
(اثبات الهداة ج 3 ص 544):
عن يعقوب السراج قال: سمعت اباعبدالله (ع) يقول ثلث عشرة مدينة و طايقة
[ صفحه 307]
يحارب القائم اهلها و يحاربونه اهل مکة و اهل المدينة و اهل الشام و بنو امية، و اهل البصرة و اهل دشت ميسان و الاکراد و الاعراب و ضبة و غني و باهلة وازد البصرة و اهل الري.
به نقل از يعقوب سراج گفت: از حضرت امام صادق (ع) شنيدم مي فرمود: سيزده شهر و طائفه است که قائم (ع) با آنها جنگ مي کند و آنها نيز به محاربه برمي خيزند: مردم مکه معظمة و مردم مدينه منوره و ساکنان شام و بني اميه و مردم بصره و ساکنان دشت ميسان و کردها و اعراب و قوم ضبة و طائفة غني و طائفه باهلة و طائفه ازد بصره و مردم ري.
[ صفحه 308]