(اثبات الهداة ج 3 ص 456):

عن الحسن بن محبوب عن ابي الحسن الرضا (ع) قال:قال لي: لا بد من فتنة صماء صيلم يسقط فيها کل بطانة و وليجة و ذلک عند فقدان الثالث من ولدي يبکي عليه اهل السماء و الارض، و کل حراوحران و کل حزين لهفان ثم قال: بابي و امي سمي جدي شبيهي و شبيه موسي بن عمران (ع) عليه جيوب النور تتوقد بشعاع ضياء القدس کم من حري مؤمنة و کم من مؤمن متأسف حيران حزين عند فقد الماء المعين، کاني بهم آيس ما کانوا قد نودوا نداء يسمع من بعد کما يسمع من قرب يکون رحمة للمؤمنين و عذابا للکافرين.

بنقل از حسن بن محبوب گفت: حضرت امام ابوالحسن رضا (ع) به من فرمود: ناگريز از و قوع فتنه سخت و بلا انگيز است که هر دوست رازدار و همدرد ساقط مي شود و اين بهنگام نبودن فرزند سوم من باشد که ساکنان آسمان و زمين و هر تشنه اي را سيراب و هر تيرگي را مي زدايد و هر اندوهگين و دريغ خورده بر او مي گويد سپس فرمود: پدر و مادرم همنام جدم که شبيه من و شبيه موسي بن عمران (ع) است داراي مخزنهاي نور است که بوسيله شعاع قدس روشني مي دهد اي بسا تشنه



[ صفحه 113]



مؤمنه اي و اي بسا مرد مؤمن اسفناک سرگردان اندوهگين بهنگام نداشتن آب گوارا گوئي مي بينم آنها را که نوميد باشند ندائي از دور به گوشتان مي رسد همچنان کسي که ندائي از نزديک شنود که آن نداء رحمت براي مؤمنان و عذاب براي کافران باشد.

(اثبات الهداة ج 3 ص 490):

عن جابربن يزيد الجعفي قال: سمعت اباجعفر (ع) يقول: سأل عمر اميرالمؤمنين (ع) عن المهدي؟ قال: يا ابن ابيطالب اخبرني عن المهدي من ولدک ما اسمه؟ قال: اما اسمه فلا ان جبيبي و خليلي عهد الي ان لا احدث باسمه حتي يبعثه الله عزوجل و هو مما استودع الله عزوجل رسوله في علمه.

بنقل از جابربن يزيد جعفي گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنيدم مي فرمود: عمر از حضرت اميرالمومنين (ع) درباره ي مهدي (ع) پرسيد و عرض کرد: اي پسر ابوطالب (ع) از مهدي (ع) که از فرزندان تست به من خبر ده که اسمش چيست؟ فرمود: اسم او را نمي گويم همانا محبوب و دوستم از من پيمان گرفت که نامش را به کسي نگويم تا خداي عزوجل او را مبعوث فرمايد و او از چيزهائي است که خداي عزوجل علم آنرا به پيغمبرش (ص) بود يقيه سپرده است.



[ صفحه 114]