احاديثي است که دلالت مي کند بر اينکه شناختن حضرت بقية الله، ارواحنا فداه، راه معرفت و عبادت خداوند تبارک و تعالي است و بدون معرفت آن حضرت پروردگار عالم را نتوان شناخت و اطاعت و بندگي حق سبحانه، ميسر نخواهد بود.

حديث اول:

رئيس المحدثين، مرحوم شيخ صدوق، اعلي الله مقامه، متوفاي 381، در صفحه ي نهم کتاب «علل الشرايع» به سندش از حضرت صادق عليه السلام نقل کرده که فرمودند:

«خرج الحسين بن علي عليهماالسلام علي اصحابه فقال:ايها الناس، ان الله جل ذکره ما خلق العباد الا ليعرفواه، فاذا عرفوه عبدوه، فاذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة من سواه، فقال له رجل: يا ابن رسول الله بابي انت و امي فما معرفة الله؟ قال: معرفة اهل کل زمان امامهم الذي يجب عليهم طاعته»



[ صفحه 137]



ترجمه:

حضرت حسين بن علي عليهماالسلام، نزد يارانش بيرون آمد و فرمود: اي مردم، به تحقيق که خداوند، بندگان را نيافريده مگر براي آنکه او را بشناسند، پس زمانيکه خدا را شناختند، او را عبادت کنند و در اثر بندگي پروردگار، از پرستش آنچه غير او است، بي نياز گردند، در اين هنگام، شخصي به آن حضرت عرض کرد، اي فرزند رسول خدا، پدر و مادرم به فدايت، معرفت و شناخت خداوند، چيست؟ امام حسين عليه السلام فرمودند: شناختن مردم هر عصري، امام زمان خود را، که اطاعتش بر آنان واجب است.

حديث دوم:

علامه ي محقق، مرحوم مجلسي، رضوان الله تعالي عليه،در جلد دوم کتاب «مرآة العقول» صفحه ي 121، حديث دهم، از «بريد عجلي» نقل کرده که گفت:

«سمعت ابا جعفر عليه السلام يقول: بنا عبدالله و بنا عرف الله و بنا وحد الله تبارک و تعالي و محمد حجاب الله تبارک و تعالي»

ترجمه:

از امام باقر عليه السلام شنيدم که فرمود: خداوند تبارک و تعالي، به وسيله ي ما (اهل بيت) پرستش و عبادت شد و به توسط ما، شناخته شد و به وسيله ي ما، او را به يکتائي و وحدانيت شناختند و محمد (صلي



[ صفحه 138]



الله عليه و آله) حجاب خداوند تبارک و تعالي (يعني واسطه ي بين او و مخلوقات) است.

اکنون بلندي مقام و عظمت حضرت صاحب الزمان عليه السلام را بشناس و در برابرش مخلصانه خضوع کن که معرفت آن حضرت، راه خداشناسي و خداپرستي است و او چنان شخصي است که هر کس، وي را به امامت نشناسد و ولايت و محبتش را نداشته باشد، خدا را نشناخته و حق تبارک و تعالي را بندگي نکرده، و در نتيجه، غير خدا را پرستيده و از هدف اصلي خلقت و راز نهائي آفرينش منحرف شده، به شرک و کفر و بت پرستي دچار گرديده است. و بيانگر همين حقيقت است حديثي که خاصه و عامه از رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله نقل کرده اند که فرمود:

«من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميته جاهلية» [1] .

هر که بميرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهليت مرده است. يعني در آخرت، همرديف کفار بوده و در جهنم است.



[ صفحه 139]