و از اهل سنّت، حافظ ابوعبداللّه محمّد بن يوسف گنجي شافعي - کشته شده در سال 658ق - در کتابش البيان في اخبار صاحب الزّمان مي گويد: «و منعي در بقاي او به دليل بقاي عيسي و الياس و خضر از اولياي خداوند متعال، و بقاي دجّال و ابليس، اين دو ملعون از دشمنان الهي نيست، و باقي ماندن آنان به توسّط قرآن و حديث به اثبات رسيده، و بر آن اتّفاق کرده اند، سپس جايز بودن بقاي مهدي را به انکار برخاسته اند. در اين جا بقاي همه آنان را روشن مي کنم؛ تا، پس از آن، هيچ عاقلي به انکار جايز بودن بقاي مهدي عليه السلام گوش نسپارد...». [1] .