به نقل از زيد بن ثابت است که گفت: شنيدم که پيامبر خداصلي الله عليه وآله مي فرمود: «عَلِيٌّ بْنُ أَبي طالِبٍ قائِدُ الْبَرَرَةِ، وَ قاتِلُ الْفَجَرَةِ، مَنْصُورٌ مَنْ نَصَرَهُ، مَخْذُولٌ مَنْ خَذَلَهُ، الشَّاکُّ في عَلِيّ عليه السلام هُوَ الشَّاکُّ فِي الْإِسْلامِ؛ وَ خَيْرُ مَنْ أُخَلِّفُ بَعْدي، وَ خَيْرُ أَصْحابي عَلِيٌّ، لَحْمُهُ لَحْمي، وَ دَمُهُ دَمي، وَ أَبُو سِبْطَيَّ، وَ مِنْ صُلْبِ الْحُسَيْنِ يَخْرُجُ الْأَئِمَّةُ التِّسْعَةُ، وَ مِنْهُمْ مَهْدِيُّ هذِهِ الْأُمَّةِ». [1] .

«عليّ بن ابي طالب پيشواي نيکان، و قاتل بدکاران است، پيروز است آن که او ياري اش کند، و خوار است آن که او را خوارش کند؛ شکّ برنده درباره علي عليه السلام همان شکّ کننده در اسلام است؛

او است برترين جانشين من، و بهترين يارانم، گوشت او گوشت من، و خون او همان خون من، و پدرِ فرزندزادگانم است. از صُلب حسين، امامان نُه گانه خارج شوند و مهدي اين امّت، در شمار آنان است».