سپس شيخ صدوق به سند خود از امام صادق (ع) روايت کرده است که فرمود: صالح (ع) زماني از قوم خويش غايب شد و در آن روز که غايب شد بين سي تا پنجاه سال سن داشت و بزرگ شکم و نيکو هيکل بود و ريشي انبوه داشت اما وقتي بازگشت شکمش کوچک و گونه هايش ضعيف و لاغر شده بود و تعدادي مرد ميانه بالا او را احاطه کرده بودند. چون



[ صفحه 318]



صالح به سوي قومش بازآمد، او را نشناختند. قوم وي سه گروه بودند: گروهي منکر و گروهي مردد و دسته اي هم بر يقين بودند. آنگاه امام (ع) فرمود: مثل قائم (ع) همچون صالح (ع) است.