سعد بن عبدالله روايت مي کند که وقتي عريضه نوشتم و طلب دعا کردم از جهت محبوسي که در حبس پسر عبدالعزيز بود و در حق کنيزي که وضع حملش نزديک بود توقيع بيرون آمد که محبوس را حق سبحانه تعالي نجات مي دهد و در باب کنيز هر چه خدا خواهد مي شود پس محبوس به زودي خلاص شد و کنيز در وقت حمل وفات يافت.