عصر مهدي
شيعيان همواره آرزوي ظهور و قيام حضرت مهدي را در دل و سينه دارند. اين آرزو به دو سبب است: يکي ناخرسندي از شرايط ظالمانه روزگار خود است و ديگري نويدهايي است که براي زمان ظهور در روايات وارد شده است. در اينجا بخشي از اين روايات را از کتاب «خورشيد مغرب» نوشته ي استاد محمد رضا حکيمي بازگو مي کنيم!
در زمان حکومت مهدي (ع) به همه ي مردم حکمت و علم بياموزند، تا آنجا که زنان در خانه ها با کتاب و سنت، قضاوت کنند. در آن روزگار قدرت عقلي توده ها تمرکز يابد. مهدي به تاييد الهي خردهاي مردمان را به کمال رساند و در دل همگان فرزانگي پديد آورد. در روزگار ظهور دولت مهدي، عيب و آفت از شيعه برطرف گردد، و دلهاي آنان
[ صفحه 372]
چون پاره هاي پولاد شود. يک مرد به نيرو، چون چهل مرد باشد و حکومت و سروري روي زمين به دست آنان افتد.
به هنگام رستاخيز مهدي (ع) آنچه هست، دوستي و يگانگي است، تا آنجا که هر کس هر چه نياز دارد، از جيب ديگري برمي دارد بي هيچ ممانعتي.
در زمان مهدي، مومنان در معاملات از يکديگر سود نگيرند. کينه ها از دلها بيرون رود و همه جا را آسايش و امنيت فراگيرد.
مهدي بخشنده است و بي دريغ مال و خواسته به اين و آن دهد، نسبت به عمال و کارگزاران و ماموران دولت خويش بسيار سخت گير باشد و با ناتوانان و مستمندان بسيار دل رحم و مهربان.
چون مهدي (ع) درآيد، ظلم و ستم را براندازد و در سراسر زمين عدل و داد بپا کند. هيچ جايي در زمين باقي نماند، مگر آنکه از برکت عدل و احسان او فيض برد و زنده شود، حتي جانوران و گياهان نيز از اين برکت و عدالت و داد و نکويي بهره مند گردند و همه ي مردم در زمان مهدي توانگر و بي نياز شوند.
همه ي اموال جهان در نزد مهدي (ع) گرد آيد، آنچه در دل زمين است وآنچه بر روي زمين، آنگاه مهدي به مردمان بگويد:«بيايد و اين اموال را بگيريد! اينها همان چيزهايي است که براي به دست آوردن آنها قطع رحم کرديد و خويشان خود را رنجانديد، خونهاي به ناحق ريختيد و مرتکب گناهان شديد بياييد و بگيريد!».
در جهان ويرانه نماند مگر آنکه مهدي (ع) آن را آباد سازد.
در قضاوتها و احکام مهدي (ع) و در حکومت او سر سوزني ظلم و بيداد بر کسي نرود و رنجي بر دلي ننشيند. مهدي (ع) بر طبق احکام خالص ديني حکم و حکومت کند. مهدي ميزان عدل را در ميان مردم نهد و بدين گونه هيچ کس نتواند به ديگري ستمي کند. [1] .
پروردگارا! در ظهور آن يگانه ي دهر تعجيل فرما و ما را از دولت او بهره مند نما.
آمين يا رب العالمين
پاورقي
[1] محمد رضا حکيمي، خورشيد مغرب، ص 30 - 38.