در توقيعي، حضرت عليه السلام شرايط کساني را که در زمان غيبت مردم بايد به آنها مراجعه کنند چنين بيان فرمود:

انظروا الي من کان منکم قد روي حديثنا و نظر في حلالنا و حرامنا و عرف احکامنا فارضوا به حکما فاني قد جعلته عليکم حاکما فاذا حکم بحکمنا فلم يقبله منه فانما بحکم الله استخف و علينا رد و الراد علينا کالراد علي الله و هو علي حد الشرک بالله.

بنگريد به کساني از شما که حلال و حرام ما را مي شناسند و احکام ما را مي دانند پس به حکومت آنها راضي باشيد. من چنين فردي را بر شما حاکم قرار دادم، پس هر کس که حکم آنها را نپذيرد حکم ما را کوچک شمرده است و رد کرده است و هر کس که بر ما رد کند خدا را رد کرده است و چنين کسي در حد شرک به خداوند است. [1] .

و در روايت ديگري فرمود:

و اما الحوادث الواقعه فارجعوا فيها الي رواة حديثنا فانهم حجتي عليکم و انا حجة الله عليهم؛

در حوادث و احکامي که نمي دانيد، به راويان احاديث ما مراجعه کنيد که آنها حجت من بر شمايند و من حجت خدا بر آنهايم. [2] .