امام حافظ، مورخ، اديب، جامع انواع علوم، صاحب کتاب «الحاوي للفتاوي» در همين کتاب بخشي را به احاديث مهدي عليه السلام اختصاص داده و آن را «العرف الوردي في اخبار المهدي» ناميده و در آغاز آن مي گويد:

«الحمد لله و سلام علي عباده الذي اصطفي، هذا جزء جمعت فيه الاحاديث و الاثار الوارده في المهدي، لخصت فيه الاربعين التي جمعها الحافظ ابونعيم و زدت عليه مافاته».



[ صفحه 487]



«سپاس خداي را و درود بر بندگان برگزيده اش، اين بخشي است که در آن احاديث و آثار وارده درباره ي مهدي را جمع آوري کردم و در آن چهل حديثي را که حافظ ابونعيم گردآوري کرده است. تلخيص نمودم و آنچه راکه از قلم وي افتاده بود، بدان اضافه کردم».

احاديثي را که «سيوطي» در پيرامون حضرت مهدي عليه السلام آورده، بيش از 200 حديث است و در بين آنها حديث صحيح، حسن، ضعيف، و مجهول وجود دارد وي هنگام ذکر حديث اسامي کساني را که آن را نقل کرده اند، نيز ذکر مي کند.

مثلا مي گويد:«اخرج ابوداود و الطبراني عن ابن مسعود عن النبي صلي الله عليه و آله و سلم قال:«لو لم يبق من الدنياالا يوم لطول الله ذلک اليوم حتي يبعث فيه رجل من اهل بيتي، يواطي اسمه اسمي و اسم ابيه اسم ابي يملا الارض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا». [1] .

«ابو داود و طبراني از ابن مسعود نقل کرده اند که پيامبر فرمود: اگر از عمر دنيا جز يک روز بيشتر نمانده باشد، خداوند آن روز را چندان طولاني گرداند که در آن مردي از اهل بيت مرا برانگيزد که اسم او با اسم من و نام پدرش با نام پدر من يکي است، او زمين را پر از عدل و داد مي کند چنان که پر از ظلم و جور شده باشد».