خداوند متعال در قرآن کريم در جواب کفار، که بعد از مرگ مي گويند: پروردگارا! ما را برگردان تا اينکه اعمال صالحي را که در دنيا ترک کرده ايم، انجام دهيم؛ مي فرمايد: «کلا» هرگز برنخواهيد گشت. [1] و از طرفي مسلم است که عده اي از کفار در زمان رجعت به دنيا بر مي گردند. آيا اين دو مطلب با يکديگر منافات ندارند؟

پاسخ: تمنايي که مورد سوال کفار است و پذيرفته شدني نيست، اين است که براي تحصيل ايمان و عمل صالح، و تحصيل زاد و توشه سفر آخرت، به دنيا برگردانده شوند، که اين امر متحقق نخواهد شد.

اما رجوع به دنيا در زمان «رجعت براي اين است که سلطنت حقه الهيه و دولت کريمه آل محمد (ص) را ببينند، و به دست آنها کشته شوند. اين بازگشت به دنيا در واقع نوعي انتقام و جزاي اعمال پست و ناشايست اين عده از کفار محسوب مي گردد. چنانچه عده اي از مؤمنين که رجعت مي نمايند، براي اين است که در اين عالم آنچه را که آرزوي آنها بوده از حکومت الهي ببينند، و در حقيقت تلافي سختيها و غمهاي ايشان باشد.

به عبارت ديگر، رجوع عده اي از کافران و مؤمنان به دنيا در زمان رجعت، براي رسيدن به يکي از مراتب و درجات ثواب و عقاب است، نه براي تکميل و تحصيل ايمان و عمل صالح. از اين رو، جزء قيامت محسوب مي شود، چنانچه بعضي از آيات قرآن مجيد که در موضوع «ساعه» است، به زمان رجعت تأويل گرديده است.



[ صفحه 266]