بازگشت

در ساير اديان و کتب آسماني از مهدي موعود چگونه ياد شده است؟


پاسخ: با تحقيق و جستجو در کتب اديان و مذاهب آسماني، به اين نتيجه قطعي و مسلم مي رسيم که اعتقاد به مهدي موعود اختصاص به مسلمانان ندارد، بلکه ساير اديان و مذاهب نيز در اين عقيده با مسلمين شريک مي باشند. لطفا دقت کنيد:

1- منابع زردشت: در «زند»، که کتاب مذهبي زردشتيان است، درباره انقراض اشرار و وراثت صالحان آمده است: «لشگر اهريمنان با ايزدان، دائم در روي خاکدان،



[ صفحه 21]



محاربه و کشمکش دارند، و غالبا پيروزي با اهريمنان باشد؛ اما نه به طوري که ايزدان را محو منقرض سازند؛ چه در هنگام تنگي از جانب «اورمزد» که خداي آسمان است به «ايزدان» که فرزندان اويند، ياري مي رسد و محاربه ي ايشان نه هزار سال طول مي کشد؛ آنگاه پيروزي بزرگ از آن ايزدان مي شود و اهريمنان را منقرض مي سازند. و تمام اقتدار اهريمنان در زمين است و در آسمان راه ندارند، و بعد از پيروزي ايزدان، و برانداختن تبار اهريمنان، عالم کيهان به سعادت اصلي خويش رسيده، و بني آدم بر تخت نيکبختي خواهند نشست.

و در کتاب «جاماسب نامه» آمده است که: «مردي بيرون آيد از زمين تازيان، از فرزندان هاشم، مردي بزرگ سر و بزرگ تن و بزرگ ساق، و بر دين جد خويش بود، با سپاه بسيار، و روي به «ايران» نهد و آباداني کند و زمين پر داد کند...»

و در جاي ديگري آمده است: «سوشيانس (نجات دهنده بزرگ) دين را به جهان رواج دهد، فقر و تنگدستي را ريشه کن سازد، ايزدان را از دست اهريمن نجات داده، مردم جهان را هم فکر و هم گفتار و هم کردار گرداند.»

2-منابع هندي: در کتاب «شاکموني» که از سردمداران کافران هند است و به عقيده پيروانش، پيامبر و صاحب کتاب آسمانيست، اشاره به وحدت ديانت در زمان آن پرچم دار روحاني جهان نموده گويد: «پادشاهي و دولت نياز به فرزند سيد خلايق دو جهان «کشن» [1] بزرگوار تمام شود، وي کسي باشد که بر کوههاي مشرق و مغرب دنيا حکم براند و فرمان کند، و از سودان که زير خط استوا است تا ارض تسعين که زير قطب شمال است و ماوراء بحار را صاحب شود، و دين خدا يک دين شود، و دين خدا زنده گردد، و نام او ايستاده باشد و خداشناس باشد.»



[ صفحه 22]



و نيز در کتاب «ديد» که نزد هنديان از کتب آسماني است، مي گويد: «پس از خرابي دنيا پادشاهي در آخر الزمان پيدا شود، که پيشواي خلايق باشد، و نام او «منصور» [2] باشد، و تمام عالم را بگيرد و به دين خود آورد، و همه کس را از مؤمن و کافر بشناسد، و هرچه از خدا خواهد برآيد.» [3] .

3-انجيل: «کمرهاي خويش را بسته، چراغهاي خود را افروخته بداريد، و شما مانند کساني باشيد که انتظار آقاي خودشان را مي کشند که چه وقت از عروسي مراجعت مي کند، تا هر وقت که آيد و در را بکوبد، بي درنگ براي او باز کنند، خوشا به حال آن غلامان که آقاي ايشان چون آيد ايشان را بيدار يابد... پس شما نيز مستعد باشيد، زيرا در ساعتي که گمان نمي بريد بسر انسان مي آيد.» [4] .

4- تورات: «و نهالي از تنه «يسي» بيرون آمده، و شاخه اي از ريشه هايش خواهد شکفت و روح خدا بر او قرار خواهد گرفت... مسکينان را به عدالت داوري خواهد کرد و به جهت مظلومان زمين به راستي حکم خواهد کرد... گرگ با بره سکونت خواهد کرد و پلنگ با بزغاله، و گوساله و شير و پرواري با هم. و طفل کوچک آنها را خواهد راند... در تمامي کوه مقدس من، ضرري نخواهند کرد. زيرا که جهان، از معرفت خدا پر خواهد شد.» [5] .

5-زبور: شريران منقطع خواهند شد، و اما منتظران خداوند، وارث زمين خواهند شد. هان بعد از اندک زماني شرير نخواهد بود. و در مکانش تأمل خواهي کرد و نخواهي بود. و اما حليمان وارث زمين خواهند شد... و ميراث آنها خواهد بود تا ابد الآباد.» [6] .



[ صفحه 23]




پاورقي

[1] «کشن» به لغت هندي نام پيامبر اسلام (ص) است که در بشارت فوق فرزند برومندش را به نام ايستاده و خداشناس ناميده، چنانکه شيعيان او را قائم مي خوانند.

[2] در برخي روايات «منصور» را يکي از اسماء حضرت مهدي (ع) خوانده اند.

[3] اقتباس از کتاب «اديان و مهدويت»، محمد بهشتي، ص 18.

[4] انجيل لوقا، فصل 12، بندهاي 35 و 36.

[5] تورات، اشعيانبي، فصل 11، بندهاي 10-1.

[6] عهد عتيق، کتاب مزامير، مزمور 37، بندهاي 12-9 و 18-17.