خداوند متعال با خلقت انسان، همواره پيامبراني را براي هدايت و رهبري آنها گسيل داشته است که اولين آن پيامبران «آدم» و آخرين آنها حضرت ختمي مرتبت «محمد بن عبد الله (ص)» بود. هر چند اين بزرگواران، بخصوص رسول اکرم (ص) در اين باره، سعي بسياري از خود نشان دادند، ولي هيچکدام نتوانستند نتيجه مطلوب را در زمان حيات خويش به دست آورند.

از اين رو، بعد از پيامبر اسلام (ص) اصل امامت و وصايت امامان معصوم عليهم السلام پايه گذاري شده، و به امر الهي حضرت امير المؤمنين علي (ع) به وصايت و جانشيني آن حضرت و پس از او نيز يازده تن از اولاد معصوم و بزرگوارش به ترتيب عهده دار امر امامت و خلافت شدند. اما متأسفانه اين امامان نيز به دلايلي نتوانستند به آن نتيجه مطلوب دست يابند، تا اين که مشيت الهي بر اين تعلق گرفت که دوازدهمين پيشواي معصوم مسلمانان و شيعيان، حضرت امام مهدي (ع)، براي تحقق بخشيدن به آرزوي تمامي پيامبران و امامان معصوم عليهم السلام، در پس پرده غيبت به سر برد، تا روز موعود ظهور کرده، و با انقلاب خويش، يک حکومت واحد جهاني را تشکيل دهد.

براي معرفي اين امام عظيم الشان (ع)، کتابهاي بسياري از دانشمندان و علماي اسلام- شيعه و سني- به رشته تحرير در آمده است که هر کدام کوشيده اند به نوعي وظيفه خود را در اين رابطه انجام دهند.



[ صفحه 16]



آنچه در پي مي آيد، برگ سبزي است به ساحت مقدس آن امام موعود و منتظر، که سعي شده به سوالاتي که کم و بيش در بين مسلمانان مطرح است، پاسخي مناسب داده شود، بلکه از اين طريق در سرعت انتقال به مطلب مورد نظر خواننده محترم مؤثر افتد.

لازم به ذکر است که اين حقير مدعي نيست که در اين کتاب مطلب تازه اي ارائه داده است؛ ليکن ويژگي اين کتاب در اين است که سعي شده تا مطالب در قالبي نو و تازه، و در خور فهم عموم، بخصوص جوانان مشتاق، تحرير شود.

اميد است اين کتاب، مقبول امام زمان (ع) و مورد استفاده عاشقان و منتظران واقعي آن منتظر قرار گيرد.

«ربنا تقبل منا، و اجعلنا من اعوانه و انصاره».

عليرضا رجالي تهراني

شعبان 1416/ دي ماه 1374



[ صفحه 19]