و کنت لله طائعا، و لجدک محمد صلي الله عليه و آله تابعا، و لقول أبيک سامعا، و الي وصية أخيک مسارعا، و لعماد الدين رافعا، و للطغيان قامعا، و للطغاة [للطغات] مقارعا، و للامة ناصحا، و في غمرات الموت سابحا، و للفساق مکافحا، و بحجج الله قائما، و للأسلام و المسلمين [للمسلمين] راحما، و للحق ناصرا، و عند البلاء صابرا، و للدين کالئا، و عن حوزيه مراميا. [1] .

و تو فرمانبردار خداوند بودي و پيرو جدت محمد صلي الله عليه و اله، و شنواي سخن پدرت بودي و براي اجراي وصيت و سفارش برادرت شتابگر و کوشا بودي، و پايه هاي دين را بلند کردي و سرکشي و طغيان را درهم کوبيدي و آشوبگران و طغيانگران را سخت کوبيدي و براي امت نصيحتگر و در لحظات مرگ ستايشگر و تسبيح کننده بودي و با گناهکاران هرزه درگير شدي و به حجتها و دليلهاي خداوند قيام کردي و براي اسلام و



[ صفحه 80]



مسلمانان رحم کننده و براي حق ياور بودي و در هنگام بلا و گرفتاري شکيبايي ورزيدي و براي دين نگهبان، و از محدوده ي آيين دفاع کننده بودي.