«فليعمل کل امرء منکم بما يقرب به من محبتنا، و يتجنب ما يدنيه من کراهتنا و سخطنا، فان أمرنا بغتة فجأة حين لا تنفعه توبة، و لا ينجيه من عقابنا ندم علي حوبة.



[ صفحه 21]



و الله يلهمکم الرشد و يلطف لکم في التوفيق برحمته». [1] .

هر يک از شما بايد کاري کند که وي را به محبت و دوستي ما نزديک مي کند و از آنچه خوشايند ما نبود و موجب کراهت و خشم ماست، دوري گزيند؛ زيرا امر ما ناگهان در هنگامي که توبه و بازگشت سودي ندارد مي رسد، و پشيماني از گناه، از کيفر نجاتش نمي بخشد.

خداوند راه رشد و هدايت را به شما الهام فرمايد، و به لطف خويش شما را براي بهره وري از رحمت هايش توفيق بخشد.