السلام علي «بشر بن عمر الحضرمي» شکر الله لک قولک للحسين عليه السلام و قد أذن لک في الانصراف:

أکلتني اذن السباع حيا اذا [ان] فارقتک و أسئل عنک الرکبان، و اخذلک مع قلة الأعوان؟ لا يکون هذا أبدا. [1] .



[ صفحه 66]



سلام بر «بشربن عمر حضرمي»، خداوند به خاطر سخنت که به حسين عليه السلام (گفتي) پاداش فراوان ارزاني فرمايد، در حالي که به بازگشتن اجازه داده بود، عرض کردي:

اگر از تو روي برتابم، حيوانان درنده مرا زنده زنده بخورند. من از تو سواره دور شوم و تو را با کمي ياوران، خوار نمايم؟ اين کار ابدا نخواهد شد.