بازگشت

علمدار کربلا


السلام علي «العباس بن أمير المؤمنين» المواسي أخاه بنفسه الاخذ لغده من أمسه، الفادي له، الواقي الساعي اليه بمائه، المقطوعة يداه، لعن الله [قاتله يزيد بن الرقاد الحيتي] قاتليه «يزيدبن وقاد» و «حکيم بن الطفيل الطائي». [1] .

سلام بر «عباس فرزند امير مومنان» که با، جانش برادرش را همياري و کمک کرد و از امروزش براي فردايش، با خود پيمان ياري امامش را بست. آن فدا کننده ي خود براي امامش و نگاهبان او، که با مشک آبش به سوي او شتافت و دو دستش بريده شد. خداوند قاتلانش «يزيد بن وقاد» و «حکيم بن طفيل طائي» را لعنت کند.


پاورقي

[1] بحار الانوار، ج 98، ص 270.