«السلام عليک يا أول قتيل، من نسل خير سليل، من سلالة ابراهيم الخليل صلي الله عليک و علي أبيک اذ قال فيک:

قتل الله قوما قتلوک، يا بني ما أجرأهم علي الرحمن و علي انتهاک حرمة الرسول، علي الدنيا بعدک العفا کأني بک بين يديه [مائلا] ماثلا و للکافرين قائلا:



أنا علي بن الحسين بن علي

نحن و بيت الله أولي بالنبي



أطعنکم بالرمح حتي ينثني

أضربکم بالسيف أحمي عن أبي



ضرب غلام هاشمي عربي

و الله لا يحکم فينا ابن الدعي



حتي قضيت نحبک و لقيت ربک [1] .

سلام بر تو اي اولين کشته از نسل بهترين فرزندان سلاله ي ابراهيم خليل، درود خداوند بر تو و بر پدرت باد. آن گاه که درباره ي تو گفت:

اي پسرم، خداوند بکشد قومي که تو را کشت، به خاطر آنچه



[ صفحه 56]



ايشان را بر خداوند بخشنده جري کرد و به هتک حرمت رسول واداشت. بر دنيا پس از تو نابودي باد.

بدان سان که تو بودي و در پيش روي حسين عليه السلام جنگيدي و به دشمنان گفتي:

من علي فرزند حسين بن علي هستم، و ما و خاندان خدا به پيامبر نزديکتريم.

شما را با نيزه مي زنم تا اين که خم شود و بر شما شمشير را فرو مي آورم از پدرم حميت مي کنم.

ضربتي به سان زدن جوان هاشمي عرب سيرت فرود مي آورم، بخدا سوگند فرزند پدر ناشناخته، نمي تواند درباره ي ما فرمان براند. تا اين که مرگت فرا رسيد و پروردگارت را ديدار کردي.