بسم الله الرحمن الرحيم

«اما بعد: سلام عليک ايها الولي المخلص في الدين، المخصوص فينا باليقين، فانا نحمد اليک الله الذي لا اله الا هو، و نساله الصلاة علي سيدنا و مولانا و نبينا محمد و آله الطاهرين.

و نعلمک - ادام الله توفيقک لنصرة الحق و اجزل مثوبتک علي نطقک عنا بالصدق -: انه قد اذن لنا في تشريفک بالمکاتبهة و تکليفک ما تؤديه عنا الي موالينا قبلک، اعزهم الله بطاعته، و کفاهم المهم برعايته لهم و حراسته، فقف - ايدک الله بعونه علي اعدائه المارقين من دينه - علي ما اذکره و اعمل في تأديته الي من تسکن اليه نرسمه ان شاء الله». [1] .



[ صفحه 18]



به نام خداوند بخشنده ي مهربان

اما بعد، سلام بر تو، اي دوست با اخلاص در دين. ويژگي تو اين است که در اعتقاد به ما، علم و يقين داري. در منظر تو خداوندي را که جز او خدايي نيست، سپاس گذارده و از او، درود و رحمت بر آقا و مولا و پيامبران حضرت محمد و خاندان پاکش را خواستاريم.

و تو را - که پروردگار توفيقت را براي ياري حق دوام بخشد و پاداشت را به خاطر سخناني که با صداقت از جانب ما مي گويي، افزون گرداند - آگاه مي کنيم به ما اجازه داده شد تو را به مکاتبه شرافت و افتخار دهيم و موظف کنيم آن چه از ما دريافت مي کني، به دوستان ما که نزد تو مي باشند برساني؛ دوستاني که خداوند به اطاعت خود گرامي شان بدارد و با حراست و عنايات خود امورشان را کفايت بکند. پس به آنچه يادآور مي شوم، متوجه و آگاه باش - که خداوند با ياري اش تو را در برابر دشمنان که از دين خارج شده اند، تاييد بنمايد - و در رساندن و ابلاغ به کساني که به آنها اعتماد داري، طبق آن چه براي تو - اگر خدا بخواهد - ترسيم و تعيين مي کنيم، عمل نما.



[ صفحه 19]