«ان الجنة لا حمل فيها للنساء، و لا ولادة، و لا طمث، و لا نفاس، و لا



[ صفحه 30]



شقاء بالطفولية، «و فيها ما تشتهي الأنفس و تلذ الأعين»، [1] کما قال سبحانه، فاذا اشتهي المؤمن ولدا خلقه الله بغير حمل و لا ولادة علي الصورة التي يريد کما خلق آدم عبرة». [2] .

زنان در بهشت نه بچه دار مي شوند و نه مي زايند. نه خون حيض و نفاس مي بينند و نه رنج بچه داري را تحمل مي کنند، و در بهشت چنان که خداوند متعال فرمود، چيزهايي است که جانها و نفوس از آنها خوششان مي آيد و چشمها لذت مي برند.

هرگاه مومني بخواهد فرزندي داشته باشد، خداوند بدون حمل و زادن - همان گونه که در آغاز آدم را آفريد - فرزندي که دلخواه اوست، برايش مي آفريند.