سوره فصلت، آيه 16
لنذيقهم عذاب الخزي في الحيوة الدنيا.
تا عذاب خوارکننده را در زندگي دنيا به آنها بچشانيم.
در اين سوره به دنبال گفتار موثري که در زمينه توحيد و شناسايي خداوند در آيات گذشته آمد. در اين آيه مورد بحث و آيات قبلي آن
[ صفحه 110]
مخالفان لجوج را که اين همه نشانه هاي روشن و آيات بينات را ناديده مي گيرند. شديدا انذار کرده و به آنان هشدار مي دهد.
و بالاخره تند بادي شديد و پر صدا و هول انگيز و سرد و سخت در روزهاي شوم و پرغبار بر آنها فرستاديم تا عذاب خوار کننده را در زندگي دنيا به آنها بچشانيم.
در کتب تفاسير آمده است که اين تند باد عجيب، چنان آنها را از زمين بلند مي کرد و به زمين مي کوبيد، هم چون تنه هاي درخت خرما که از ريشه کنده شده باشند.
اين تندباد هفت شب و هشت روز مي وزيد و تمام زندگي اين قوم جبار خودخواه مغرور را در هم مي کوبيد. و جز ويرانه اي از آن قصرهاي پرشکوه و زندگي مرفه و اموال سرشار باقي نماند.
در پايان همين آيه مي گويد: تازه اين عذاب دنياست. و عذاب آخرت از آن هم خوار کننده تر است به گونه اي که تمام اين مجازاتهاي دردناک در مقابل آن جرقه ايست در برابر درياي آتش.
و از همه سختتر اينکه هيچ کس به ياري آنها نمي شتابد و از هيچ طرفي ياري نخواهد شد. [1] .
عن ابي بصير: قال قلت لابي عبدالله عليه السلام قول الله عزوجل.
(عذاب الخزي في الحياة الدنيا).
[ صفحه 111]
ما هو عذاب خزي الدنيا. فقال: وأي خزي اخزي يا ابا بصير من ان يکون الرجل في بيته و حجاله علي اخوانه وسط عياله. اذ شق اهله الجيوب عليه و صرخوا، فيقول الناس ما هذا؟
فيقال مسخ فلان الساعة.
فقلت قبل قيام القائم عليه السلام او بعده، فقال لا، بل قبله.
ابو بصير مي گويد: به امام صادق عليه السلام عرضه داشتم اينکه خداي عزوجل فرموده: از عذاب خواري در زندگي دنيا (مقصود از اين عذاب دنيوي چيست؟)
امام عليه السلام فرمود: اي ابوبصير کدام خواري از اين بدتر مي شود که مرد در خانه و آشيانه اش در کنار برادران و ميان زن و فرزند خود نشسته باشد که ناگهان خاندان او گريبانهايشان را چاک زنند و فرياد برکشند. مردم بپرسند، چه خبر شده است؟ اين سر و صدا چيست؟
در جواب گفته شود: فلان شخص همين حالا مسخ شد. و از صورت آدميان برگشت.
راوي گويد: عرضه داشتم اين مسئله (مسخ): بيش از قيام حضرت قائم عليه السلام خواهد بود يا بعد از آن فرمود: نه بلکه قبل از آن خواهد بود. [2] .
[ صفحه 112]
پاورقي
[1] سوره ي فصلت اشاراتي به سرگذشت اقوام مغرور و سرکش پيشين از جمله قوم عاد و ثمود و سرنوشت دردناک آنها دارد.
[2] المحجة في ما نزل القائم الحجة. به نقل از کتاب الغيبة، ص 269.