ان الله مبتليکم بنهر. فمن شرب منه فليس مني.

همانا خداوند شما را بوسيله يک نهر آب آزمايش مي کند. آنها که از آن بنوشند از من نيستند.

وقتي طالوت فرماندهي سپاه را عهده دار شد و در مدتي کوتاه لياقت و شايستگي خود را در اداره امور مملکت و فرماندهي سپاه به اثبات رسانيد. آنها را براي مبارزه با دشمني که همه چيز آنها را به خطر انداخته دعوت کرد و به آنها تأکيد کرد. تنها کساني که بامن حرکت کنند که تمام فکرشان در جهاد باشد و آنهايي که بنايي نيمه کاره يا معامله اي نيمه تمام و امثال آن را دارند در اين پيکار شرکت نکنند.

به زودي جمعيتي زياد و نيرومند جمع شدند و به جانب دشمن حرکت کردند و بر اثر راهپيمايي در برابر آفتاب همگي تشنه شدند.

طالوت براي اينکه به فرمان خدا آنها را آزمايش و تصفيه کند. گفت: به زودي در مسير خود به رودخانه اي مي رسيد. خداوند بوسيله آن شما را آزمايش مي کند. کساني که از آن بنوشند و سيراب شوند از من نيستند. و آنها که جز مقدار کمي ننوشند از من هستند.



[ صفحه 45]



همينکه چشم آنها به نهر افتاد خوشحال شدند و خود را به آن رسانيدند و سيراب گشتند. تنها عده ي معدودي بر سر پيمان باقي ماندند.

طالوت در اينجا متوجه شد که لشکر او از اکثريتي بي اراده و سست پيمان و از اقليتي افراد باايمان تشکيل شده است.

از اين رو اکثريت بي انضباط و نافرمان را رها کرد و با همان جمع قليل باايمان از شهر گذشت و به سوي ميدان جهاد پيش رفت.

در هر حال اکثريت سربازان طالوت از بوته اين آزمايش روشن سالم بيرون نيامدند.

امام صادق عليه السلام در ذيل همين آيه چنين مي فرمايند:

ان اصحاب طالوت ابتلوا بالنهر الذي قال الله تعالي (مبتليکم بنهر) و ان اصحاب القائم عليه السلام يبتلون بمثل ذلک:

ياران طالوت به آن نهر امتحان شدند که خداي تعالي درباره اش فرمود: (شما را به نهر آبي آزمايش مي کند) و همانا اصحاب حضرت قائم عليه السلام نيز به مانند همين آزمايش مبتلا خواهند شد. [1] .