و کنا نکذب بيوم الدين. حتي اتانا اليقين.

و همواره روز جزا را انکار مي کرديم، تا زماني که مرگ ما فرا رسيد.

واژه ها

منظور از يوم الدين همان روز قيامت است و يقين در اين آيه به معناي مرگ است.

و روشن است که انکار معاد و روز حساب و جزا تمام ارزشهاي الهي و اخلاقي را متزلزل مي سازد و انسان را براي ارتکاب گناه تشجيع مي کند و موانع را از سر اين راه برمي دارد. بخصوص اگر اين مسئله به صورت يک امر مداوم تا پايان عمر درآيد.

و اينکه از مرگ تعبير به يقين شده است بدين جهت است که مرگ يک امر يقيني است هم براي مومن و هم براي کافر و انسان در هر چيزي شک کند در مرگ نمي تواند شک کند.

در بعضي از اخبار و روايات ذيل همين آيه شريفه: روز جزا. روزگار قائم عليه السلام و يقين به ظهور مهدي موعود عليه السلام تفسير شده است.

فرات بن ابراهيم: قال حدثني جعفر بن محمد الفزاري. معنعنأ عن ابي عبدالله عليه السلام في قوله تعالي: و کنا نکذب بيوم



[ صفحه 38]



الدين حتي اتانا اليقين. قال عليه السلام و کنا نکذب بيوم الدين. فذلک يوم القائم عليه السلام و هو يوم الدين (حتي اتانا اليقين) ايام القائم عليه السلام.

فرات بن ابراهيم گويد: براي من حديث کرد جعفر بن محمد فزاري به طور مسند از امام جعفر صادق عليه السلام در تفسير اين آيه شريفه که فرمود: و ما روز جزا را دروغ شمرديم). منظور روز قائم عليه السلام است و آن روز جزا مي باشد. (تا اينکه يقين به ما رسيد) منظور از يقين روزگار ظهور مهدي موعود عليه السلام مي باشد. [1] .