و قل جآء الحق و زهق الباطل. ان الباطل کان زهوقا.

بگو که حق آمد و باطل نابود شد که البته باطل رفتني و نابود شدني است.

در اين آيه شريفه، طبيعت حق و باطل مورد بحث است که باطل نابود شدني است اگرچه جولاني دارد ولي دوام و بقايي نخواهد داشت و سرانجام پيروزي از آن حق و طرفداران حق خواهد بود.

در برخي از روايات جمله (جاء الحق و زهق الباطل) به قيام مهدي موعود عليه السلام تفسير شده است.

قال الباقر عليه السلام: (اذا قام القائم ذهبت دولة الباطل).



[ صفحه 31]



امام باقر فرمود: معناي اين آيه اين است: هنگامي که امام قائم عليه السلام قيام کند. دولت باطل برچيده مي شود. [1] .

در روايت ديگري به ما رسيده است هنگامي که مهدي عليه السلام تولد يافت بر بازويش اين جمله نقش بسته بود.

(جاء الحق و زهق الباطل. ان الباطل کان زهوقا). [2] .

البته مفهوم اين چنين اخبار و روايات انحصار معناي وسيع آيه به اين مصداق نيست. بلکه قيام مهدي موعود عليه السلام از روشنترين مصداقهاي آنست که نتيجه اش پيروزي نهايي حق بر باطل در سراسر جهان است.

در روز فتح مکه پيامبر خدا وارد مسجد الحرام شد و تعداد زيادي بت را که مربوط به قبائل عرب برگرد خانه کعبه چيده شده بود هر يک را پس از ديگري با عصاي خود سرنگون ساخت و پيوسته مي فرمود:

(جاء الحق و زهق الباطل. ان الباطل کان زهوقا).