و لقد أتيناک سبعا من المثاني و القرآن العظيم.

اي پيامبر ما به تو سوره ي حمد. (هفت آيت مثاني) و قرآن عظيم داديم.

واژه ها

سبع در لغت به معناي هفت و مثاني به معناي دو تاها است و بيشتر مفسران و روايات (سبعا من المثاني) را کنايه از سوره ي حمد گرفته اند.

زيرا سوره ي حمد بنابر معروف هفت آيه است و بخاطر اهميتي که داشته دو بار بر پيامبر نازل گرديده و يا اينکه از دو بخش تشکيل شده



[ صفحه 27]



نيمي از آن حمد و ثناي خداوند و نيمي از آن خواسته هاي بندگان خداست و يا اينکه در هر نماز سوره ي حمد دو بار خوانده مي شود روي اين جهات کلمه (مثاني) يعني دوتاها بر آن اطلاق شده است برخي از مفسرين نيز احتمال داده اند که سبع اشاره به هفت سوره ي بزرگ آغاز قرآن است و مثاني کنايه از خود قرآن.

زيرا که قرآن دوبار بر رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم نازل شد. يکبار به طول جمعي و يکبار تدريجي و بر حسب نيازها و در زمانهاي مختلف بر اين اساس (سبعا من المثاني) يعني هفت سوره ي مهم از مجموع قرآن که دوبار نازل شده است.

عن ابي جعفر عليه السلام في قول الله عزوجل: (و لقد اتيناک سبعا من المثاني و القرآن العظيم) قال سبعة من الأئمة و القائم عليه السلام.

امام باقر عليه السلام در مورد اين آيه مي فرمايد: منظور هفت امام و قائم عليه السلام مي باشد. [1] .