بازگشت

مژده هاي ناب


سلام بر تو اي چهاردهمين تکرار نور! اي زاده ي نسل هاي عصمت و پاکي! اي سر برآورده از زلال ترين چشمه هاي خلقت! تو خالص ترين عطر عصمتي و زلال ترين وجود و پاک ترين آفريده. تو در شرافت يکه تاز خلقتي.

تو نهمين فرزند عصمتي. تنها تويي که از پاک ترين نسل هاي آفرينش زاده شدي و تنها تو ميراث دار هشت نسل عصمت و پاکي هستي. از ابتداي



[ صفحه 23]



شکفتن و روييدن نور، از آغازي ترين لحظاتي که بوستان عصمت آل طه رو به هستي نهاد، از آن دم که پيامبر صلي الله عليه و آله باغبان مهربان اين بوستان، نهال عصمت بر زمين روياند، هميشه مژده ي آمدن تو بر سر زبان ها بوده است و بشارت حضور پاکت اميد بخش جان ها.

پيامبر صلي الله عليه و آله مي ديد که چگونه تو دين را برپاي مي داري، آن گاه که پايمال دنيا طلبان شده باشد و چگونه نداي حقانيت او را پس از سال ها ستم و غفلت فرياد مي کني، بارها به آمدنت بشارت داد و فرمود: «به خدايي که مرا به راستي به پيامبري برانگيخته است سوگند که اگر يک روز از عمر دنيا باقي باشد، خداوند آن روز را چندان طولاني گرداند تا فرزندم، مهدي در آن ظهور کند». [1] «مهدي از اولاد من است؛ نامش نام من و کنيه اش کنيه ي من باشد. صورت و سيرتش از همه به من شبيه تر است. غيبتي کند که مردم دچار حيرت گردند. و بسياري از فرقه ها گمراه شوند؛ سپس چون ستاره ي تاباني از پرده غيبت به درآيد و زمين را از عدل پر کند، آن گاه که از ظلم پر شده باشد». [2]

مولاي متقيان اميرمومنان، علي بن ابيطالب عليه السلام در مژده به آمدن او به شرافت بي کران و شجاعت بي پايانش فخر مي ورزد: «مردي است نيرومند، بزرگي است بخشنده و با صلابت، فرق او به قله ي عظمت مي سايد، بزرگواري اش هميشگي است، به کسي ظلم نمي کند، مردي است آماده ي کارزار و هميشه پيروز و شجاع است». [3] .

عالم خلقت مدتي بس طولاني بود که در انتظار آمدن ختم رسل،



[ صفحه 24]



محمد مصطفي صلي الله عليه و آله بود و اينک دل شيفته ي خلقت با اين بشارت ها هر چه بيش تر واله ديدار ختم ولايت و امامت مهدي صاحب الزمان «عج» مي شد. گل هاي بوستان امامت هر يک به کلامي به وجودش بشارت دادند. بارش آبشار مليح اين مژده هاي ناب عمري به درازاي عمر عصمت دارد: «در دولت مهدي زمين برکات خود را ظاهر مي کند و آسمان بر او رحمت مي بارد. تمام گنج هاي پنهان در زمين براي او آشکار مي شود، خوشا به حال او که روزگار خوش مهدي را درک کند و به رهنمودهاي حيات بخش او عمل کند». [4] قائم اين امت، نهمين فرزند من است، او امامي است که قيام به حق مي نمايد خداوند زمين را پس از آن که مرده باشد، به دست او زنده مي کند و دين اسلام را بر همه ي اديان چيره مي سازد هر چند مشرکان نخواهند. آگاه باشيد آنان که در غيبت او با تحمل رنج ها و سرزنش بي دينان بر عقيده ي شان استوار بمانند، چون کسي هستند که در رکاب رسول خدا جهاد کنند». [5] «خداوند به خاطر او برکت آسمان و زمين را بر مردم نازل کند زمين با نور خدا منور گردد و جايي از زمين نباشد مگر آن که خداوند - عزوجل - در آن پرستش شود». [6] «او از ديده ها غايب مي شود، اما يادش از دل هاي مومنان نمي رود. خدا هر دشواري را برايش آسان مي کند و ستمگران را به دست او هلاک مي سازد». [7] .

و اين آبشار ريزان بشارت ائمه ي هدي، روح حيات و اميد را در کالبد خلقت مي دمد آن چنان که زمين پابرجا بماند و خورشيد هر صبح به اميد



[ صفحه 25]



ديدارش طلوع کند و هر غروب در حسرت آن ديدار به اميد روز بعد، سر بر کوه صبوري نهد. زلال اميدواري که با مژده ي آمدن آن منجي موعود در عالم خلقت جاري مي شود، همان آب حياتي است که جرعه جرعه بر لب هاي خشکيده ي منتظران او مي چکد. روي او چون ماه است. او مي آيد با سبدي پر از عدالت، با آغوشي لبريز از مهر. او مي آيد و همه از زلال مهرش سيراب خواهيم شد. خوشا به حالت اگر آن صبح روشن را به چشم ببيني!


پاورقي

[1] مهدي موعود، ص 282.

[2] مهدي موعود، ص 283.

[3] مهدي موعود، ص 342.

[4] بحارالانوار، ج 52، ص 280، روايتي از امام حسن عليه السلام.

[5] مهدي موعود، ص 357، روايتي از امام حسين عليه السلام.

[6] مهدي موعود، ص 373، روايتي از امام صادق عليه السلام.

[7] مهدي موعود، ص 379، روايتي از امام کاظم عليه السلام.