روايات
1- مفضل بن عمر مي گويد: از مولايم امام صادق عليه السلام پرسيدم: «آيا براي - ظهور- امام منتظر، حضرت مهدي عليه السلام وقت مشخصي هست که مردم بدانند؟» فرمود: «منزه است خداوند از اينکه براي ظهور- حضرت حجت - وقتي قرار دهد که شيعيان ما از آن مطلع باشند.» عرض کردم: «مولاي من! علت چيست؟» فرمود: «زيرا زمان ظهور همان ساعتي است که خداوند تعالي فرمود: «ويسئلونک عن الساعه ايان مرسيها قل انما علمها عند ربي لا يجليها لوقتها الا هو، ثقلت في السموات و الارض) [1] و آن زمان ظهور، همان ساعتي است که خداوند فرمود: (يسئلونک ايان مرسيها) [2] و فرمود: (عنده علم الساعه)، [3] «علم آن ساعت فقط نزد اوست»، و نفرمود نزد کس ديگري هست، و فرمود: (فهل ينظرون الا الساعه ان تاتيهم بغته، فقد جاء
[ صفحه 146]
اشراطها) [4] و فرمود: (اقتربت الساعه و انشق القمر) [5] و فرمود: (و ما يدريک لعل الساعه تکون قريبا) [6] و فرمود: (يستعجل بها الذين لا يومنون بها و الذين آمنوا مشفقون منها و يعلمون انها الحق، الا ان الذين يمارون في الساعه لفي ضلال بعيد) [7] .
عرض کردم: «معني[يمارون]چيست؟»، «اينکه مجادله مي کنند يعني چه؟»، فرمود: «مي گويند: کي متولد شده؟ چه کسي او را ديده؟ کجاست؟ کي ظهور خواهد کرد؟ و همه اينها به خاطر عجله داشتن در امر الهي و شک و ايراد در قضا و قدرت اوست. آنها کساني هستند که در دنيا زيان کرده اند و کافران به بد جايگاهي برخواهند گشت.»
عرض کردم: «آيا مي شود براي آن وقتي معلوم کرد؟» امام فرمود: «اي مفضل، من وقتي تعيين نمي کنم، وقت آن هم تعيين شدني نيست، هر کس براي ظهور مهدي ما وقتي تعيين کند در علم خدا خود را شريک دانسته و مدعي اطلاع از اسرار الهي شده است. و هيچيک از اسرار الهي که در ميان اين خلق گمراه و از اولياء خدا بريده موجود است، پنهان نشده است، مگر اينکه اولياء خدا به دانستن آن راز مخصوص شده اند و آن راز نزد ايشان موجود است تا بر آنان حجت باشد.» [8] .
2- مفضل بن عمر از امام صادق عليه السلام درباره ي آيه ي (فاذا نقر في الناقور)، [9] «آن گاه که در صور دميده شود.» نقل مي کند که فرمود: «از ما اهل بيت امامي پيروز و پنهان وجود دارد که وقتي خداوند بخواهد او را آشکار کند، به دلش الهام نمايد و او به امر خداي تبارک و تعالي ظهور نمايد.» [10] .
[ صفحه 147]
3- ابو بصير مي گويد: از امام صادق عليه السلام در مورد قائم سوال کردم، فرمود: آنها که وقت - براي ظهور- تعيين مي کنند دروغگويند، ما اهل بيت، هيچ گاه وقت تعيين نمي کنيم.» [11] .
4- در روايت ابي وائل از اميرالمؤمنين عليه السلام آمده است: در حالي که مردم در حيرت و بي توجهي، حق در حال نابودي و باطل غالب است، ظهور مي نمايد...» [12] .
5- حکيمه دختر امام جواد عليه السلام از امام عسکري عليه السلام نقل مي کند که فرمود: «...اي عمه! او در حمايت پروردگار و پناه او زير پرده غيب اوست تا اينکه به او اجازه ي ظهور بدهد، پس هرگاه خداوند مرا ميراند و ديدي شيعيانم دچار اختلاف شدند، معتمدان شيعه را خبر کن، پيش خودت و آنها مخفي بماند، خداوند ولي خودش را از ديده ي مردم پنهان مي کند، هيچکس او را نمي بيند تا اينکه جبرئيل اسبش را تقديم کند تا آنکه آنچه شدني است خداوند به انجام رساند.» [13] .
6- مفضل بن عمر مي گويد: امام صادق عليه السلام فرمود: «وقتي به امام، اذن خروج داده شود، خدا را به اسم عبراني حق مي خواند، سيصد و سيزده نفر از اصحابش مثل پاره هاي ابر خزاني و پراکنده، به دورش هجوم مي برند و آنها داراي ولايت هستند...» [14] .
7- زراره بن اعين مي گويد: از امام صادق عليه السلام در مورد آيه (هل ينظرون الا الساعه ان تاتيهم بغته) [15] فرمود: «آن ساعت قيام قائم است که ناگهان فرا مي رسد.» [16] .
8- محمد بن حنفيه از پدرش اميرالمؤمنين عليه السلام نقل مي کند که فرمود: پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «مهدي، از ما اهل بيت است، خداوند در يک شب، امر فرجش را مهيا
[ صفحه 148]
سازد.» [17] .
9- عبدالله بن عمر مي گويد: شنيدم که حسن بن علي عليهما السلام فرمود: «اگر از دنيا غير از يک روز باقي نمانده باشد، خداوند، همان يک روز را طولاني مي کند تا مردي از نسل من ظهور کند که بعد از پر شدن زمين از جور و تباهي، آن را از عدل و داد سر شار نمايد، اين مطلب را به همين شکل، از پيامبر شنيدم.» [18] .
10- ابو بصير مي گويد: امام باقر عليه السلام فرمود: «امام قائم عليه السلام، روز شنبه عاشورا، روزي که امام حسين عليه السلام کشته شد، خروج مي نمايد.» [19] .
11- ابو بصير مي گويد: امام صادق عليه السلام فرمود: «امام قائم عليه السلام قيام نمي کند مگر يکي از سالهاي فرد، نه، سه، پنج و يک.» [20] .
12- معلي بن خنيس در حديث نوروز، از امام صادق عليه السلام نقل مي کند که فرمود: «آن روزي است که، در آن، قائم ما اهل بيت و واليان حکومت الهي ظهور مي کنند و خداوند، قائم عليه السلام را بر دجال پيروز مي نمايد و او را بر خرابه هاي کوفه به دار مي آويزد، هيچ نوروزي نمي آيد مگر اينکه ما در آن روز، منتظر فرج هستيم، زيرا که نوروز از روزهاي ماست، ايرانيها آن را حفظ کردند و شما آن را ضايع نموديد.» [21] .
پاورقي
[1] اعراف:186- با اين تفاوت که در اول آيه شريفه حرف واو نيست. ترجمه: از تو درباره ي زمان وقوع (قيامت يا ظهور) سوال مي کنند، بگو علم آن نزد خداست و کسي جز او نمي داند، امر آن بر آسمانها و زمين سنگيني مي کند.
[2] نازعات: 42- از تو مي پرسند که آن - قيامت يا ظهور- کي واقع خواهد شد.
[3] لقمان:42 و زخرف: 85- با اين تفاوت که يک واو آيه بيشتر دارد. ترجمه: اطلاع از آن زمان، منحصر به اوست.
[4] محمد: 18- آيا منتظرند که آن ساعت ناگهان فرا رسد؟علائم آن نزديک است.
[5] قمر: 1- زمان نزديک شده و ماه شکافت.
[6] احزاب: 63- چه مي داني؟ شايد زمان نزديک باشد.
[7] شوري: 18- آنها که ايمان ندارند عجله مي کنند و آنها که ايمان دارند، از آن (ساعت قيامت) مي ترسند و مي دانند که حق است، بدانيد کساني که در مورد آن مجادله و نزاع مي کنند در گمراهي آشکارند.
[8] بحارالانوار: ج 53، ص 1، روايت 1.
[9] مدثر: 8.
[10] اثبات الهداه، ج 3، ص 447، روايت 39.
[11] اثبات الهداه، ج 3، ص 447، روايت 40.
[12] اثبات الهداه، ج 3، ص 505، روايت 308.
[13] اثبات الهداه، ج 3، ص 506، روايت 315.
[14] اثبات الهداه، ج 3، ص 548، روايت 547.
[15] محمد: 18، و زخرف: 66.
[16] اثبات الهداه، ج 3، ص 565، روايت 654.
[17] اثبات الهداه، ج 3، ص 459، روايت 100.
[18] اثبات الهداه، ج 3، ص 465، روايت 122.
[19] اثبات الهداه، ج 3، ص 491، روايت 233.
[20] اثبات الهداه، ج 3، ص 514، روايت 354.
[21] اثبات الهداه، ج 3، ص 571، روايت 693.