1- اعمش مي گويد: امام صادق عليه السلام فرمود: «از زماني که خداوند، آدم را خلق کرده است، زمين از حجت خدا خالي نبوده است، حجتي که يا آشکار و شناخته شده است و يا پنهان و ناشناس، و تا روز قيامت هم زمين از حجت خدا خالي نخواهد بود و اگر غير از اين بود عبادت خدا انجام نمي گرفت.» سليمان اعمش مي گويد عرض کردم: «مردم چگونه از امام پنهان از ديده ها بهره مند مي شوند؟»فرمود: «همان طور که وقتي خورشيد زير ابرها پنهان است مردم از آن بهره مند مي شوند.» [1] .

2- در توقيعي که از ناحيه مقدسه حضرت مهدي عليه السلام به دست محمد بن عثمان خارج شد آمده است: «...چگونگي بهره مند شدن امت از من، در دوره غيبت، مثل بهره مندي آنها از خورشيد است وقتي که ابرها آن را از ديده ها پنهان مي کنند، من براي اهل زمين مايه امنيت هستم همچنانکه ستارگان آسمان براي اهل آسمان چنين هستند، پس، از سوال کردن درباره ي آنچه براي شما فايده اي ندارد خودداري



[ صفحه 120]



کنيد و در بيش از آنچه مورد نياز شماست خود را به زحمت نيندازيد، براي تعجيل فرج، بسيار دعا کنيد که فرج شما در آن است...» [2] .

3- جابر جعفي از جابر بن عبدالله انصاري نقل مي کند که او از پيامبر پرسيد: «آيا شيعيان در دوره ي غيبت از امام قائم عليه السلام بهره مند مي شوند؟» فرمود: «آري، سوگند به آن خدايي که مرا به پيامبري فرستاد، از او بهره مند مي شوند و همان طور که از خورشيد پنهان زير ابرها بهره مي برند، از نور ولايت او، در دوره ي غيبتش، استفاده کرده به زندگي خود روشني مي بخشند.» [3] .

4- امام موسي بن جعفر عليهما السلام درباره ي آيه ي (واسبغ عليکم نعمة ظاهرة و باطنة) [4] فرمود: «نعمت ظاهر، امام آشکار و نعمت باطن، امام غايب است که جسمش از ديدگان مردم پنهان است، گنجهاي زمين برايش پديدار مي گردد و هر امر غير ممکني، ممکن و هر راه دوري برايش نزديک مي شود.» [5] .