هر چند تمام اين روايات در صدد توضيح معني کلمات «قائم»، «منتظر»، و «مهدي» هستند اما هر کدام معنايي جدا از معناي ذکر شده در روايات ديگر را بيان مي کنند ولي در عين حال با اندکي دقت معلوم مي شود که بين اين معنيهاي متعدد و مختلف منافاتي وجود ندارد.

شايسته است خواننده محترم در بعضي عبارات حديث اول دقت بيشتري به خرج دهد؛ عبارت «لانه يقوم بعد موت ذکره و ارتداد اکثر القائلين»، «او پس از اينکه ياد و نامش از ميان مي رود و بيشتر معتقدان به او از دين و اعتقاد به آن حضرت بر مي گردند قيام مي کند» که در توضيح معني قائم آمده است، و عبارت «فينتظر خروجه المخلصون»، «دينداران و خداجويان ناب منتظر خروج او مي مانند» که در توضيح معني منتظر آمده است، از عبارات شايسته دقت و تفکر هستند. [1] .

[1] طول کشيدن بيش از انتظار زمان غيبت حضرت مهدي عليه السلام، گسترش بي حد و حساب ظلم و فساد در عالم و به لب آمدن جانها، کار را به جايي مي رساند که حتي متدينين و معتقدان به امامت حضرت مهدي، نااميد شوند و بگويند اگر مهدي وجود داشت بايد ظاهر مي شد پس معلوم مي شود خبري نيست. در اين جاست که از ايمانهاي معمولي واخلاص مخلصين (با کسره لام) هم کار چنداني ساخته نيست و فرياد متي نصرالله از همه بلند است و بايد به اخلاص مخلصين (با فتح لام يعني کساني که خدا خالصشان کرده و جايي براي غير خدا در دلشان نيست) پناهنده شد و از افتادن در گرداب هلاکت و ارتداد رهايي يافت. شايد يکي از انگيزه هاي ترغيب مولف محترم به تفکر بيشتر، همين مطلب باشد.مترجم.