1- محمد بن جعفر اسدي [1] مي گويد: امام قائم محمد بن حسن عليهما السلام در نيمه شعبان سال دويست و پنجاه و پنج متولد شد و به هنگام رحلت پدرش پنج ساله بود. [2] .

2- علي بن مهزيار مي گويد: «امام هادي عليه السلام به امامت حضرت عسکري عليه السلام - در حالي که آن حضرت هفت ساله بود- تصريح فرمود، من عرض کردم مولاي من آيا مي شود که پسري هفت ساله امام باشد؟ آن حضرت فرمود: آري و مي شود پسري پنج ساله امام باشد.» [3] .

3- ارشاد مفيد: «ولادت آن حضرت در شب نيمه شعبان سال دويست و پنجاه و پنج واقع شد و مادرش کنيزي بود به نام نرجس، و سن آن حضرت هنگام رحلت



[ صفحه 63]



پدرش پنج سال بود که خداوند به او حکمت عنايت فرمود و حق را در دل و زبان او نهاد و وي را آيتي براي جهانيان قرار داد. همان طور که به يحيي در کودکي حکمت عطا کرد به او نيز حکمت بخشيد و همان گونه که عيسي بن مريم را در گهواره به نبوت رساند، مهدي عليه السلام را نيز مقام امامت داد...» [4] .

4- ارشاد مفيد: امام عسکري عليه السلام روز اول ماه ربيع الاول سال شصت بيمار شد و روز جمعه هشتم همان ماه، همان سال در سن بيست و هشت سالگي از دنيا رفت و در سامرا در همان خانه اي که پدرش مدفون بود دفن شد و پسرش، امام منتظر جانشين او شد. [5] .