1- شيخ کمال الدين بن طلحه مي گويد: حضرت حجه بن الحسن در سامرا متولد شد... پدرش ابو محمد حسن و مادرش کنيزي به نام «صقيل» يا بعضي گفته اند



[ صفحه 54]



«حکيمه» بود، نامهاي ديگر نيز براي مادرش گفته اند، کنيه آن حضرت، ابوالقاسم، لقبش را حجت، خلف صالح و بعضي منتظر گفته اند. [1] .

2- ابي غانم خادم مي گويد: براي ابو محمد فرزندي متولد شد که او را محمد ناميد و روز سوم، او را به اصحابش نشان داد و فرمود: «بعد از من، اين فرزند صاحب شما و جانشين من در بين شماست، او آن قائمي است که به انتظارش گردن مي کشند و هر گاه زمين مالا مال از جور و بيداد شد خروج مي کند و آن را از داد و عدل سرشار مي سازد. [2] .

3- از امام صادق عليه السلام در ضمن حديثي نقل شده است: «آيا نمي دانيد که او پسر کنيزي است؟» مقصود امام قائم عليه السلام است. [3] .

4- عبدالرحيم قصير مي گويد: از امام باقر عليه السلام در مورد اين کلام اميرالمؤمنين عليه السلام که فرموده است: «پدرم فداي پسر بهترين کنيزان باد» سوال کردم که آيا مقصود از بهترين کنيزان فاطمه عليهما السلام است؟ امام باقر عليه السلام فرمود: فاطمه بهترين آزادگان است، او - صاحب الزمان عليه السلام - داراي سينه اي ستبر و چهره اي درخشان...» [4] .

5- عتاب مي گويد: امام مهدي عليه السلام، روز جمعه متولد شد، مادرش ريحانه نام دارد و به او نرجس، صقيل و سوسن نيز مي گويند و نامگذاري به صقيل به مناسبت حمل آن بانوست، تاريخ تولد آن حضرت سال دويست و پنجاه و شش است. [5] .