روايات
1- محمد بن مسلم مي گويد: قبل از اينکه ابوالخطاب از مرام حق منحرف شود، [1] از حمران بن اعين و ابو الخطاب شنيدم که هر دو مي گفتند که از امام صادق عليه السلام شنيده اند که فرمود: «...رجعت، عمومي نيست بلکه مربوط به عده ي خاصي است، جز آنها که داراي ايمان ناب و غير از آنها که کافر خالص هستند کسي
[ صفحه 224]
رجعت نمي کند.» [2] .
2- فيض بن ابي شيبه مي گويد: امام صادق عليه السلام در حالي که آيه ي (و اذ أخذ الله ميثاق النبيين) [3] را تلاوت مي کرد فرمود: «تا به پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم ايمان آورند و اميرالمؤمنين علي عليه السلام را ياري کنند» فيض مي گويد: عرض کردم: «تا اينکه اميرالمؤمنين را ياري کنند؟» امام عليه السلام فرمود: «آري، به خدا قسم، از زمان آدم گرفته تا آخر، خداوند پيامبري را بر نيانگيخته مگر اينکه همه را به دنيا بر مي گرداند تا تحت فرماندهي اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب عليه السلام با دشمنان، جنگ کنند.» [4] .
3- جميل بن دراج مي گويد: در خدمت امام صادق عليه السلام، آيه ي (انا اننصر رسلنا و الذين آمنوا في الحيوة الدنيا و يوم يقوم الأشهاد) [5] را تلاوت کردم، امام عليه السلام فرمود: به خدا قسم، اين به رجعت مربوط است، آيا نمي داني که بيشتر پيامبران در دنيا ياري نشده و کشته شدند و امامان همه ياري نشده و کشته شدند؟ پس، اين به رجعت مربوط است.»جميل مي گويد: آيه ي (واستمع يوم المناد من مکان قريب يوم يسمعون الصيحة بالحق، ذلک يوم الخروج) [6] را قرائت کردم. باز امام عليه السلام فرمود: «آن مربوط به رجعت است.» [7] .
4- بکير بن اعين مي گويد: «کسي که هيچ ترديد در او و درستي سخنش ندارم؛ يعني امام باقر عليه السلام به من فرمود: «پيامبر و علي رجعت مي کنند.» [8] .
5- جابر بن يزيد، درباره ي آيه ي (يا أيها المدثر قم فأنذر) [9] از امام باقر عليه السلام نقل
[ صفحه 225]
مي کند که فرمود، مقصود آيه، محمد صلي الله عليه و آله و سلم و قيامش در هنگام رجعت است که مردم را مي ترساند و مقصود از (انها لاحدي الکبر نذيرا)يعني محمد صلي الله عليه و آله و سلم و (نذيرا للبشر) [10] به رجعت مربوط است و (انا أرسلناک کافه للناس) [11] نيز به رجعت مربوط است.» [12] .
6- ابو خالد کابلي از امام زين العابدين عليه السلام درباره ي آيه ي (ان الذي فرض عليک القرآن لرادک الي معاد) [13] نقل مي کند که فرمود: «پيامبر شما صلي الله عليه و آله و سلم به سوي شما بر مي گردد.» [14] .
7- سلام بن مستنير از امام صادق عليه السلام نقل مي کند که فرمود: «اسمي بر خود نهادند، که خداوند، جز علي بن ابي طالب کسي را به اين اسم نناميد [15] و حقيقت آن هنوز روشن نشده است.» عرض کردم: «فدايت شوم! حقيقت آن چه موقع معلوم مي شود؟» امام عليه السلام فرمود: «وقتي موقع آن برسد، خداوند، پيامبران و مؤمنان را در رکابش گرد مي آورد تا او را ياري کنند، و خدا فرموده است: (و اذ أخذ الله ميثاق النبيين لما آتيتکم من کتاب و حکمة) تا آنجا که مي فرمايد: (أنا معکم من الشاهدين) [16] .
در آن روز، پيامبر، پرچم را به علي بن ابي طالب عليه السلام مي سپارد و او امير تمام مخلوقات خواهد بود، همه مخلوقات، زير پرچم او هستند و او امير آنهاست، پس
[ صفحه 226]
اين حقيقت آيه خواهد بود.» [17] .
8- يونس بن ظبيان از امام صادق عليه السلام نقل مي کند که فرمود: «کسي که قبل از روز قيامت به حساب مردم مي رسد حسين بن علي عليهما السلام است، اما روز قيامت، هنگامه ي برانگيخته شدن به سوي بهشت و جهنم است.» [18] .
9- محمد بن سليمان ديلمي از پدرش نقل مي کند که گفت: «از امام صادق عليه السلام در مورد آيه ي (و جعلکم أنبياء و جعلکم ملوکا) [19] سوال کردم، امام عليه السلام فرمود: پيامبران، رسول الله، ابراهيم، اسماعيل و فرزندانش هستند و ملوک و پادشاهان، ما هستيم، عرض کردم: «کدام ملک و پادشاهي به شما داده شده است؟» فرمود: «ملک بهشت و ملک رجعت.» [20] .
10- صالح بن ميثم از امام باقر عليه السلام درباره ي آيه ي (و له أسلم من في السموات و الأرض طوعا و کرها) [21] نقل مي کند که فرمود: «آن مربوط به وقتي است که علي عليه السلام بفرمايد: من از تمام مردم به آيه ي (وأقسموا بالله جهد أيمانهم لا يبعث الله من يموت بلي وعدا عليه حقا و لکن أکثر الناس لا يومنون...کاذبين) [22] اولي و مقدم هستم.» [23] .
11- در کتاب من لا يحضره الفقيه آمده است: امام صادق عليه السلام فرمود: «هر کس به رجعت ما ايمان نداشته باشد و متعه ي ما را حلال نشمارد از ما نيست.» [24] .
12- هروي از امام رضا از پدرانش از اميرالمؤمنين عليهم السلام از پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نقل مي کند
[ صفحه 227]
که خداوند سبحان در شب معراج، در تجليل از جانشينان پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به پيامبرش فرمود: «...زمين را بوسيله ي آخرين آنها از دشمنانم پاک مي کنم.» تا آنجا که فرمود: «حکومتش را دوام بخشم و تا روز قيامت در ميان اوليائم دست به دست بگردانم.» [25] .
13- موسي بن عبدالله نخعي از قول امام هادي عليه السلام، در زيارت جامعه نقل مي کند: «... و - خداوند- مرا از کساني که از آثار و گامهاي شما پيروي مي کنند و راه شما را طي مي نمايند و به هدايت شما، راه مي يابند و در گروه شما محشور مي شوند و در رجعت شما، به دنيا بر مي گردند و در دولت شما به سلطنت مي رسند و با سلامت شما بزرگي مي يابند و در روزگار قدرت شما، قدرت مي يابند و فردا چشمشان به ديدن شما روشن مي شود قرار دهد.» [26] .
14- صفوان بن مهران جمال در زيارت اربعين از امام صادق عليه السلام چنين نقل مي کند: «گواهي مي دهم که به شما ايمان دارم و به بازگشت شما يقين دارم و به احکام دين و عواقب امورم ملتزم هستم.» [27] .
15- در دعاي عرفه از امام سجاد عليه السلام مي خوانيم: «پروردگارا بر اولياء آنها که به مقامشان معترفند...و ايام (رجعت) آنها را انتظار مي کشند و به سوي آنها چشم دوخته اند درود فرست.» [28] .
16- در زيارت امام حسين عليه السلام که از امام صادق عليه السلام نقل شده آمده است: «تو خون به ناحق ريخته در زمين هستي، خوني که جز به دست اولياء تو، خونخواهي نخواهد شد.» [29] .
17- از همان بزرگوار نقل شده است: «...به دست شما خونخواهي هر مؤمني
[ صفحه 228]
انجام مي شود.» [30] .
18- از همان بزرگوار نقل شده است: «خداوند و شما را گواه مي گيرم که به شما ايمان و به رجعت شما يقين دارم.» [31] .
19- از همان بزرگوار نقل شده است: «...دل من تسليم شما، امر من تابع شما، و نصرت و ياريم براي شما حاضر و آماده است تا اينکه خداوند حکم کند و او بهترين حاکم در دين من است، شما را بر مي انگيزد، پس من با شما هستم و با دشمنان شما نيستم، من به رجعت شما مؤمن هستم، قدرت خدا و مشيت او را انکار نمي کنم و هرگز گمان نمي کنم که آنچه او اراده مي کند نشدني باشد.» [32] .
20- از همان بزرگوار نقل شده است: «...اي خواننده ي به سوي خدا! گوش به فرمانم. گوش به فرمانم.گوش به فرمانم. آماده ي ياري شما هستم، تا خداوند به دينش حکم کند و شما را برانگيزد.» [33] .
21- در زيارتي که حسين بن روح- رضي الله عنه - از ناحيه ي مقدسه حضرت حجت - عجل الله تعالي فرجه - نقل کرده آمده است: «... و رحمت و برکات و درود خدا بر شما باد تا اينکه به حضور شما بازگردم و در رجعت شما رستگار شوم.» [34] .
22- در مصباح الزائر آمده است: از امام صادق عليه السلام نقل شده است بايد گويد: «...من از معتقدان به فضل شما و معترف به رجعت هستم، هيچ قدرتي براي خدا را، انکار نمي کنم و واقع شدن چيزي جز آنچه خدا بخواهد به گمانم خطور نمي کند.» [35] .
[ صفحه 229]
پاورقي
[1] ابوالخطاب، ابتدا در مسير صحيح بوده و بعدها منحرف شده و جزء غاليان شده است، آنچه از او و ديگر منحرفين، قبل از انحرافشان نقل مي شود، پذيرفته است، به تلخيص از بحار، ج 53، ص 39.مترجم.
[2] بحارالانوار، ج 53، ص 39، روايت 1.
[3] آل عمران: 81- وقتي خدا از پيامبران پيمان گرفت.
[4] بحارالانوار، ج 53، ص 41، روايت 9.
[5] مؤمن: 51- ما پيامبرانمان و کساني را که در دنيا ايمان آوردند ياري مي کنيم، و روزي که شاهدان، قيام کنند.
[6] ق: 41 و 42- گوش فرادار روزي که فريادگر، از جايي نزديک، صدا مي کند، روزي که فرياد دعوت به حق را مي شنوند، آن روز، روز خروج است.
[7] بحارالانوار، ج 53، ص 65، روايت 57.
[8] بحارالانوار، ج 53، ص 39، روايت 2.
[9] مدثر: 1 و 2- اي در لباس پيچيده برخيز و بيم ده.
[10] مدثر: 34 و 35- آن يکي از امور بزرگ است که ترسانند بشر است.
[11] سبا: 28- ما تو را براي هدايت تمام بشر فرستاديم. آيه به اين صورت است: (و ما أرسلناک الا کافة للناس).
[12] بحارالانوار، ج 53، ص 42، روايت 10.
[13] قصص: 85- آنکه قرآن را بر تو فرض گردانيد تو را به جايگاه برگشت، بر مي گرداند.
[14] بحارالانوار، ج 53، ص 56، روايت 33.
[15] خلفاي ناحق و ستمکار بني اميه و بني عباس، خود را اميرالمؤمنين ناميدند. امامان معصوم ما علي رغم داشتن ولايت الهي، هيچکدام خود را اميرالمؤمنين نناميده اند و فرموده اند که اين لقب، مخصوص علي بن ابي طالب عليهما السلام است. مترجم.
[16] آل عمران: 81- آن هنگام که خداوند درباره ي کتاب و حکمتي که به شما داده شد، از پيامبران پيمان بگيرد...و من با شما، از شاهدان خواهم بود.
[17] بحارالانوار، ج 53، ص 70، روايت 67.
[18] بحارالانوار، ج 53، ص 43، روايت 13.
[19] مائده: 20- شما را پيامبران و پادشاهان قرار داد. آيه به اين صورت است: (اذ جعل فيکم أنبياء و جعلکم ملوکا).
[20] بحارالانوار، ج 53، ص 45، روايت 18.
[21] آل عمران:83- آنکه در آسمانها و زمين است، خواه و ناخواه تسليم امر اوست.
[22] نحل: 37 و 38 - به خداوند، سوگند شديد خوردند که خداوند، آن کسي را که مي ميرد بر نمي انگيزد، بلکه چنين نيست و اين وعده ي حقي است که خداوند مقرر فرموده است ولي بيشتر مردم ايمان نمي آورند.
[23] بحارالانوار، ج 53، ص 50، روايت 21.
[24] بحارالانوار، ج 53، ص 92، روايت 101.
[25] بحارالانوار، ج 53، ص 337، روايت 1.
[26] بحارالانوار، ج 53، ص 92، روايت 99.
[27] بحارالانوار، ج 53، ص 92، روايت 100.
[28] صحيفه ي سجاديه، دعاي 45.
[29] کامل الزيارات، ص 195، از زيارت 1.
[30] کامل الزيارات، ص 199، از زيارت 2.
[31] کامل الزيارات، ص 202، از زيارت 3.
[32] کامل الزيارات، ص 218، از زيارت 13.
[33] کامل الزيارات، ص 230، از زيارت 18.
[34] اقبال الاعمال، ص 632 از زيارت مخصوص به ماه رجب.
[35] بحارالانوار، ج 53، ص 97، روايت 112.