از مال حرام اجتناب نکنند.

حرام را غنيمت شمرند.

مال ايتام را حلال شمرند.

آنکه مال ايتام مي خودر مردم او را مرد صالح مي گويند و از صلاح او صحبت مي کنند.

طالب حلال مذمت و سرزنش شود و طالب حرام مدح و تعظيم شود.

کمتر چيزي که پيدا شود درهم حلال است.

ربا و مالهاي شبهه ناک را حلال شمارند.

به رشوه و ربا رفتار کنند.

به رباخواري رکون کنند.

ربا ظاهر گردد و هيچ ملامت بر آن نشود.

ربا را سهل شمارند.

تجارشان بر ربا کار کنند.

پولهاي سحت فاش و آشکار شود و بر يکديگر سبقت گيرند.

- سحت: از قبيل ربا و رشوه و قمار و قرعه کشي و کم فروشي و پول شراب و مسکرات و پول قضاوت و پول سگ و پول خوک و پول آوازه خواني و زنهاي رقاصه



[ صفحه 136]



و آوازه خوان و پول زنا و قيادت و پول تار و طنبور و آلات غنا و پول ميته و نجس فروشي و هر چه در شرع حرام است -.

مرد معيشت خود را از کم فروشي کند.

کم فروشي کنند و از وزن وکيل بدزدند.

عيب را در وقت خريد و فروش کتمان کنند.

تاجر در تجارت خود دروغ بگويد، زرگر در زرگري خود و هر صاحب صنعتي در صنعت خود دروغگو باشد، پس از اين جهت وسيله هاي کسب کم شود و راه معيشت بر ايشان تنگ گردد.

با شريکان خود به خيانت رفتار کنند.

زنان به کار مشغول شوند و با شوهران در کسب و تجارت شرکت کنند از جهت حرص بر دنيا.

تجار زياد و ربح و سود کم باشد.

بازار همه (در کسادي) يکسان و به هم نزديک باشد، در آن هنگام ببيني که آن بگويد چيزي نفروختم و اين بگويد سودي نکردم، پس نبيني به جز مذمت کننده ي خدا.