مقصود جدا شدن پاک است از ناپاک و مومن از غير مومن و خالص از منافق و اهل دنيا از اهل خدا و اين امري است که همواره مشيت حق در اين بشر به وي تعلق گرفته، در قرآن فرموده:

(و ليمحص الله الذين آمنوا و يمحق الکافرين). [1] .

«تا اينکه خداوند خالص کند کساني را که ايمان آورده اند و نابود کند کافرين را».

ايضا همان سوره:

(ما کان الله ليذر المومنين علي ما انتم عليه حتي يميز الخبيث من الطيب). [2] .

«چنين نبوده که خداوند مومنين را به حال خود و بر همان حالي که هستند بگذارد، تا اينکه ناپاک را از پاک جدا کند».

البته معلوم است که جدا شدن و ناپاک گشتن بي سبب ظاهري نشود، پس بايد يک سببي در کار باشد که فتنه براي مردم شود تا به سبب او مردم پاک شوند و از هم جدا گردند.

يکي از اسباب آن: غيبت ولي است، چنانکه حضورش با مقهوريت و مغلوبيت نيز سبب ديگر است، مانند حضور ائمه پيش، حديث بالا از موسي بن جعفر عليه السلام اشاره به تمحيص و تمييز داشت و در فصل ابتلاءات شيعه احاديث زيادي ذکر خواهد شد. ان شاء الله.