حضرت باقر عليه السلام فرمود:

«در سال، دو عطا به شما کند و در ماه، دو مرتبه رزق ماهانه دهد».

و نيز فرمود:



[ صفحه 423]



«بين همه ي مردم در عطا مساوات قرار مي دهد تا اينکه احدي محتاج زکات نباشد». [1] .

و در «اثبات الهداة» حضرت صادق عليه السلام فرمود:

«هر گاه ديدي که قائم به شخصي صد هزار دهد و به ديگري يک درهم در سينه ي تو بزرگ نيايد زيرا که امر به او تفويض شده». [2] .

(اين در اموال شخصي او است يا در غنائم و انفال که به نظر خاص اوست، و يا اينکه مساوات تا آن اندازه است که محتاج به زکات نباشد چنانکه ظاهر حديث اول است).

امير المومنين عليه السلام از پيغمبر صلي الله عليه و اله و سلم فرمود:

«مردي به نزد مهدي مي آيد و مالها روي هم ريخته مانند خرمن، پس مي گويد: اي مهدي به من بده. پس مي گويد: هر چه مي خواهي برگير». [3] .

و در ظهور برکات نيز ذکري از عطاياي آن حضرت خواهد شد.