نوع ديگر از سيره او سياست و تدابير او است در نظم و نظام ملک
از جمله آنکه در هر اقليمي يک نفر از اصحاب خود را مي فرستد، چنانکه در فوق گذشت، و از جمله عدل و امنيت او است که در فصول پيش، از حضرت باقر عليه السلام گذشت که فرمود: تا اينکه مردم نبينند که ظلم در کجاست.
و در فتح آن حضرت مصر را امير المومنين عليه السلام فرمود: زمين از عدل او شاد گردد و آن قدر در خصوص عدل او از پيغمبر صلي الله عليه و اله و سلم و ائمه عليهم السلام به اين عبارت که: پر مي کند زمين را از عدل و قسط بعد از آن که پر شده باشد از جور و ظلم روايت شده که حد و حصر ندارد [1] و بسياري در ابواب متفرقه گذشت، حتي اينکه يکي از عمده غرضهاي قيام او بسط عدل است در زمين و در ظهور برکات هم خواهد آمد که آن هم به برکت عدل او است.
حضرت صادق عليه السلام فرمود:
[ صفحه 420]
«هر گاه قائم عليه السلام قيام کند، حکم کند به عدل و در ايام او جور مرتفع شود و راهها امن گردد». [2] .
و نيز فرمود:
«به خدا قسم که عدالت او در درون خانه ها خواهد رفت مانند اينکه سرما و گرما داخل آن مي شود». [3] .
حضرت رضا عليه السلام فرمود:
«مي نهد ميزان عدل را در بين ما مردم پس احدي به احدي ظلم نکند». [4] .
حضرت باقر عليه السلام فرمود:
«چون قائم اهل بيت قيام کند تقسيم کند بالسويه و عدالت کند در رعيت، پس هر کس اطاعت او کند اطاعت خدا کرده و هر که معصيت او کند، معصيت خدا کرده». [5] .
و نيز از آن حضرت سوال شد: «قائم عليه السلام به کدام سيره، سير مي کند؟».
فرمود: «به همان سيره اي که پيغمبر صلي الله عليه و اله و سلم سير کرد».
گفت: «سيره پيغمبر صلي الله عليه و اله و سلم چه بود؟».
فرمود: «باطل کرد آن چه را در جاهليت بود و استقبال داد مردم را به عدل، همچنين قائم عليه السلام هر گاه قيام کند باطل کند آن چه را که در زمان هدنه واقع شده از چيزهائي که در دست مردم است و استقبال دهد ايشان را به عدل». [6] .
درباره عدل و امنيت بيش از اين در ظهور برکات در عهد آن حضرت خواهد آمد.
پاورقي
[1] ر. ک. معجم الملاحم و الفتن: 3: 170-169 - ص 200-199.
[2] ارشاد مفيد: 359:2 ب 40 ح 7، الزام الناصب: 2: 282-281.
[3] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام: 501:3 ح 1072، غيبت نعماني: ص 200، بحار: 362:52 ب 27 ح 131.
[4] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام: 201:5 ح 1624- ص 301 ح 1730، بحار: 322:52 ب 27 ح 29.
[5] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام: 322:3 ح 866، اثباة الهداة: 540:3 ب 32 ف 27 ح 507.
[6] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام: 320:3 ح 862، وسائل الشيعة: 57:11 ب 25 ح 2، بحار: 381:52 ب 27 ح 192.