قطايع ملوک و اراضي انفال و ارض سواد و حکم آنچه در دست شيعه است و از جمله ي احکام او:

حضرت صادق عليه السلام فرمود:

«هر گاه قائم ما قيام کند قطايع مضمحل شود». [1] .

(يعني آنچه ملوک به تصرف ملوکانه زمين هائي را به اشخاص بخشيده اند يا با



[ صفحه 413]



ايشان مقاطعه کرده اند) از بين برود و به اصل خود برگردد، اگر از مباحات اصليه است به اباحة برگردد و اگر از انفال است به انفال برگردد.

انفال زمينهائي است که بدون جنگ و صلح تسليم شده يا اهلش فرار کرده اند و يا معموره اي که مخروبه شود و اهلش انجلا شوند و معادن او و رودخانه ها و اراضي موات، و هر چه به جنگ گرفته شده باشد مانند سواد کوفه و او از همه ي مسلمين است.

حضرت باقر عليه السلام فرمود:

«سواد را به اهلش برگرداند و اصحاب و انصار او اهلش هستند». [2] .

و نيز فرمود:

«در کتاب علي عليه السلام يافتيم که فرموده: چون قائم ما قيام کند زمين انفال را حيازت کند چنانکه پيغمبر صلي الله عليه و اله و سلم حيازت نمود و از تصرف ديگران درآورد و ايشان را بيرون کند مگر آنچه در دست شيعيان ما باشد، پس با ايشان مقاطعه کند و زمين را در دست ايشان بگذارد». [3] .

و نيز فرمود:

«در کتاب علي عليه السلام يافتيم که هر کس احياي زميني کند براي او است آنچه از او بخورد تا اينکه قائم عليه السلام از اهل بيت من خروج به شمشير کند، پس همه را حيازت کند و از همه جلوگير شود و همه را بيرون کند مگر آنچه در دست شيعيان ما است». [4] .

و حضرت صادق عليه السلام فرمود:

«امير المومنين عليه السلام فرمود: هر کس زميني را احيا کند پس آن زمين از آن او است و ليکن بر او است که در زمان هدنه خراج او را به امام عليه السلام بدهد و هر گاه قائم ما ظاهر شود پس نفس خود را مهيا سازد که از وي گرفته خواهد شد». [5] .

و نيز فرمود: «هر حقي را به اهلش برگرداند». [6] .



[ صفحه 414]