بازگشت

در همه جا دين اسلام را بپا کند و هيچ ديني جز اسلام باقي نگذا


در همه جا دين اسلام را بپا کند و هيچ ديني جز اسلام باقي نگذارد، هر سنتي را احيا کند و هر بدعتي را زائل سازد، حلال و حرام را دائر کند

حضرت باقر عليه السلام فرمود:

خداوند شرق و غرب زمين را براي او فتح کند و مي کشد مردم را تا اينکه باقي نماند مگر دين



[ صفحه 391]



اسلام. [1] .

حضرت صادق عليه السلام در اين آيه:

(و له اسلم من في السموات و الأرض طوعا و کرها و اليه يرجعون). [2] .

«براي خدا اسلام آورد آنکه در آسمانها است و آنکه در زمين است خواه از روي طوع و رغبت، خواه از روي کراهت و به سوي او برگشت خواهيد کرد».

فرمود:

هرگاه قائم عليه السلام قيام کند نخواهد ماند زميني مگر اينکه ندا شود در او شهادت (لا اله اله الله محمد رسول الله صلي الله عليه و اله و سلم). [3] .

حضرت موسي بن جعفر عليه السلام نيز در همين آيه فرمود:

اين آيه در شان قائم عليه السلام نازل شده هرگاه خروج کند بر يهود و نصاري و صابئين و زنادقه و اهل رده (يعني مرتدين) و کفار در شرق زمين و غرب او پس بر ايشان اسلام را عرضه کند، هر کس اسلام آورد از روي طوع و رغبت او را امر کند به نماز و روزه و زکات و به آنچه مسلمان امر مي شود و بر او واجب مي شود و کسي که اسلام نياورد گردن او را مي زند تا اينکه نماند در همه ي شرق و غرب احدي مگر اينکه خدا را توحيد کند.

ابن بکير عرض کرد: قربانت شوم خلق بيش از اين است (يعني بيش از اين است که يک نفر بر همه مسلط شود).

فرمود: خداوند هر گاه اراده کند امري را زياد را کم و کم را زياد مي کند. [4] .

و حضرت باقر عليه السلام در اين آيه:

(الذين ان مکناهم في الأرض أقاموا الصلوة و آتوا الزکوة و امروا بالمعروف و نهو عن المنکر و لله عاقبة الامور) [5] .

«کساني که هر گاه تمکن بدهيم ايشان را در زمين اقامه ي نماز مي کنند و زکات مي دهند و امر به معروف و نهي از منکر مي کنند و عاقبت امور براي خداست».



[ صفحه 392]



فرمود: اين آيه براي آل محمد صلي الله عليه و اله و سلم است تا آخر ائمه عليهم السلام و مهدي عليه السلام و اصحاب او را خداوند مالک و متصرف مشارق و مغارب زمين کند و دين را ظاهر و غالب سازد، و به او و اصحاب او آن بدعت ها و باطل ها را مي ميراند همچنانکه سفيهان و نادانان حق را ميرانده اند، تا اينکه ديده نشود که ظلم در کجاست، و امر به معروف و نهي از منکر کنند. [6] .

امير المومنين عليه السلام در اين آيه:

(هو الذي ارسل رسوله بالهدي و دين الحق ليظهره علي الدين کله و لو کره المشرکون) [7] .

«آن خدا کسي است که رسول خود را به هدايت و دين حق فرستاد تا اينکه او را غالب سازد بر همه ي اديان اگر چه مشرکين کراهت دارند».

فرمود: نخواهد شد اين تا اينکه باقي نماند يهودي و نه نصراني و نه صاحب ملتي مگر اينکه داخل اسلام شود، [8] و از ائمه ديگر نيز در همين آيه رسيده.

حضرت سيد الشهداء عليه السلام فرمود: خداوند به او زنده مي کند زمين و ظاهر و غالب مي کند به او دين حق را بر همه اديان. [9] .

حضرت باقر عليه السلام فرمود: باقي نماند مگر اينکه اقرار آورد به محمد صلي الله عليه و اله و سلم. [10] .

حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر گاه قائم خروج کند باقي نماند مشرک به خداي عظيم و نه کافري مگر اينک که از خروج او کاره باشد، و نيز فرمود: هنوز تاويل اين آيه نرسيده و نخواهد رسيد تا اينکه قائم عليه السلام خروج کند. پس چون او خروج کند باقي نخواهد ماند کافري به خداي عظيم و نه مشرکي به امام، مگر اينکه از خروج او کاره باشد، حتي اينکه اگر کافري يا مشرکي در دل سنگي برود آن سنگ بگويد: اي مومن در جوف من کافري است مرا بشکن و او را بکش. [11] .

و در حديث ديگر نيز اين بيان را به ابي بصير فرمود و نيز به مفضل فرمود: اي



[ صفحه 393]



مفضل اگر پيغمبر صلي الله عليه و اله و سلم بر همه دين ها ظاهر و غالب شده بود نه مجوس مانده بود و نه يهودي و نه نصاري و نه صائبي و نه فرقه و نه خلاف و نه شک و نه شرک و نه عبده ي اصنام و نه عبده ي اوثان و نه لات و نه عزي و نه عبده ي شمس و قمر و نجوم و نه عبده ي آتش و نه عبده ي سنگ و اين است و جز اين نيست که قول خداوند: (ليظهره علي الدين کله) در اين روز است و اين مهدي عليه السلام و رجعت است، و اين است قول ديگر خداوند:

(و قاتلوهم حتي لا تکون فتنة و يکون الدين کله لله) [12] .

«مقاتله و جنگ کنيد با ايشان تا اينکه هيچ فتنه اي نماند و دين تمام او براي خدا باشد». [13] .

و حضرت موسي بن جعفر عليه السلام در همان آيه اول فرمود:

«ظاهر و غالب مي گرداند بر همه ي اديان در نزد قيام قائم عليه السلام». [14] .

و در حديث حضرت باقر عليه السلام فرمود:

«نگذارد هيچ بدعتي را مگر اينکه زائل کند و نه سنتي را، مگر اينکه اقامه کند و بپا بدارد». [15] .

و حضرت صادق عليه السلام از پيغمبر صلي الله عليه و اله و سلم فرمود:

«در شب معراج سر بلند کردم انواري ديدم و حجة بن الحسن را در وسط ايشان ايستاده ديدم. گفتم: اي پروردگار اينان که باشند؟ فرمود: اينها ائمه هستند و اين قائم است که حلال مرا حلال کند و حرام مرا حرام کند و با او از دشمنان خود انتقام خواهم کشيد، و او است که براي اولياء من راحتي خواهد بود، و او است که شفا دهد دلهاي پيروان ترا از ظالمين و منکرين و کافرين». [16] .

حضرت جواد عليه السلام نيز از پيغمبر صلي الله عليه و اله و سلم فرمود:

«چون وقت خروج او برسد شمشير او از غلاف بيرون آيد و ندا کند: برخيز اي ولي خدا که ديگر حلال نيست براي تو نشستن از دشمنان خدا، پس خارج شود و بکشد



[ صفحه 394]



دشمنان خدا را هر کجا بيابد و حدود خدا را اقامه کند و به حکم خدا حکم کند». [17] .

غير اين نيز اخباري هست و همين اندازه کافي است.


پاورقي

[1] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:318:3 ح 859، اثباة الهداة: 584:3 ب 32 ف 59 ح 787، بحار: 390:52 ب 27 ح 212.

[2] آل عمران: 83.

[3] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:59:5 ح 1482، تفسير عياشي: 207:1 ح 81، بحار: 340:52 ب 27 ح 89.

[4] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:60:5 ح 1483، تفسير عياشي: 207:1 ح 82، بحار: 340:52 ب 27 ح 90.

[5] حج: 41.

[6] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:266:5 ح 1691، المحجة فيما نزل في القائم الحجة: ص 143، بحار: 165:24 ب 48 ح 9- 47:51 ب 5 ح 9.

[7] توبة: 733 صف: 9.

[8] ر.ک. معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:138:5 ح 1557- ص 149 ذيل ح 1571.

[9] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:140:5 ح 1559، تفسير نور الثقلين: 317:1 ب 30 ح 3- 212:2 ح 123، بحار: 133:51 ب 3 ح 4.

[10] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:141:5 ح 1560، تفسير عياشي: 93:2 ح 50، المحجة فيما نزل في القائم الحجة: ص 87، بحار: 346:52 ب 27 ح 93.

[11] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:145:5 ح 1564- ص 446 ح 1880، ينابيع المودة: 239:3 ب 71 ح 14، کمال الدين: 670:2 ب 58 ح 16، المحجة فيما نزل في القائم الحجة: ص 86، تفسير صافي: 338:2 ح 33، بشارة الاسلام: ص 305 ح 64.

[12] انفال: 39.

[13] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:143:5 ح 1562، الزام الناصب: 2: 279-278، بحار: 53: 34-33 ب 25.

[14] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام: 447:5 ح 1881، اصول کافي: 490:1 ح 91:1171.

[15] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:311:3 ح 850، ارشاد مفيد: 360:2 ب 40 ح 8، بشارة الاسلام: ص 276 جزء 2 ب 3 ح 72، بحار: 339:52 ب 27 ح 84.

[16] کمال الدين: 1: 253-252 ب 23 ح 2، عيون اخبار الرضا عليه السلام: 58:1 ب 6 ح 27، بحار: 379:52 ب 27 ح 185.

[17] عيون اخبار الرضا عليه السلام: 63:1 ب 6 ح 29، بحار: 311:52 ب 27 ح 4.