چون از اعمال شام فارغ مي شود به مصر رود و بر منبر او خطبه بخواند، پس زمين از عدل او شاد گردد پس به جانب کوفه برگردد و در برگشتن عزم بصره کند و ممکن



[ صفحه 365]



است قبل از رفتن به شام به بصره رود، به هر حال از حديث فوق معلوم شد که اهل بصره با او مي جنگند و امير المومنين عليه السلام فرمود: «پس به سوي بصره حرکت کند تا اينکه بر درياي او مشرف شود و با اوست تابوت و عصاي موسي (که آنها را از بحيره ي طبريه بيرون آورده، پس معلوم مي شود که بعد از برگشتن از شام است) پس عزيمتي بر دريا بخواند، پس آب طغيان کند و به بصره بريزد، تا اينکه بصره مانند دريائي گردد، نماند در او مگر مسجد او، مانند کشتي بر روي آب. باز به طرف حروراء حرکت کند و او را آتش زند و بسوزاند و از طرف باب بني اسد برود تا اينکه در طائفه ي ثقيف که ايشان زراعت فرعون هستند (يا اهل فزعند) شعله اي افروزد». [1] .