بازگشت

حرکت به کوفه و مسجد کوفه و عمليات آن حضرت در کوفه


چون کوفه براي او صاف شود داخل کوفه شود پس بيايد تا داخل مسجد شود و بر منبر بالا رود و خطبه بخواند، اما از گريه مردم نفهمند که چه مي گويد و چون جمعه ي ديگر شود مردم بگويند: يابن رسول الله نماز در پشت سر تو مانند نماز در پشت سر پيغمبر صلي الله عليه و اله و سلم است و اين مسجد گنجايش مردم را ندارد. پس بفرمايد: من براي شما مکاني در نظر مي گيرم، پس به طرف نجف آيد و خطي بکشد و در آنجا مسجدي بنا کنند که هزار در داشته باشد تا وسعت براي مردم داشته باشد [1] (حضرت باقر عليه السلام).

حضرت صادق عليه السلام نيز ذکر اين مسجد را کرده و نيز آن حضرت از جمله وقايع فرمود: روزي حضرت مهدي عليه السلام بر منبر باشد و سيصد و سيزده تن بر گرد او، پس از قباي خود مکتوبي بيرون مي آورد که مهر خورده به مهر طلا، عهد نامه اي است از پيغمبر صلي الله عليه و اله و سلم چون او را بر مردم مي خواند مطالب او بر مردم گران مي آيد، پس از دور او



[ صفحه 359]



متفرق مي شوند به طوري که نمي ماند جز وزير و يازده نقيب چنانچه با موسي بن عمران باقي ماندند، پس متفرق مي شوند و در اطراف زمين مي گردند، پس ديگري نمي يابند جز او دوباره برمي گردند به سوي او. به خدا قسم که من آن کلامي را که مي گويد و ايشان از دور او مي پاشند و کافر مي شوند مي دانم. [2] .

(کفر طاعت است و اين تعجب ندارد، زيرا که مادون عصمت در هر حدي باشد لغزش براي او هست و تحمل سر خدا و امر خدا را ندارد).

در يکي از روزها به «رحبه ي» کوفه آيد و پاي خود را به موضعي بزند پس دوازده هزار زره و همچنين شمشير و خود که هر خودي دو رو داشته باشد بيرون آورد، پس دوازده هزار مرد از موالي عجم بطلبد و آن زره ها و خودها را بر ايشان بپوشاند و بگويد: هر کس را مانند خود با اين لباس نديديد بکشيد [3] (حضرت صادق عليه السلام).

(شايد آنها را ماموريت خاصي دهد و به موضع مخصوصي فرستد).

پس آن حضرت کوفه را دار الملک خود قرار دهد، و مسجد جامع آن مجلس حکم او است، و مسجد سهله محل بيت المال و غنائم مسلمين، و خلوتگاه او نجف اشرف [4] (حضرت صادق عليه السلام). غير از اين عملياتي که آن حضرت خواهد کرد در کوفه و ساختن چند مسجد در فصل رفتار و روش او خواهد آمد. ان شاء الله تعالي.


پاورقي

[1] معجم احاديث الامام المهدي (عليه السلام): 300:3 ح 838، المستجاد: ص 280، غيبت طوسي: ص 8469 ح 485، روضة الواعظين: 263:2.

[2] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:20:4 ح 1098، بحار: 326:52 ب 27 ح 42-ص 352 ح 107.

[3] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:118:3 ح 4-657: 43 ح 1113، بحار: 377:52 ب 27 ح 179.

[4] الزام الناصب: 261:2، انوار النعمانية: 85:2، بحار: 11:53 ب 25.