بازگشت

ترک و روم


اختلاف ترک و روم نيز در پيش از سفياني است، حضرت باقر عليه السلام در ذکر سقوط مقداري از مسجد دمشق و در حديث ديگر بعد از خسف جابيه از قراي دمشق فرمود:



[ صفحه 252]



«و مارقه اي (يعني خارج شده ي از دين) خروج مي کند از ناحيه ي ترک، در عقب او هرج و مرج است و زود باشد که اخوان ترک رو آورند تا به جزيره فرود آيند (جزيره بصره و نواحي آن است) و زود باشد که مارقه ي روم رو آورند تا به رمله فرود آيند». [1] .

(رمله بلده اي است از بلاد شام و مواضع ديگر نيز هست، از جمله رمله ي مصر نيز معروف است اما مراد رمله ي شام است).

عمار ياسر گفت:

«هر گاه ترک و روم بر شما لشکر برانگيزند و تجهيز جيش کنند و ترک با روم مخالفت کنند و به هم درافتند... ترک به جزيره و روم به فلسطين فرود آيد، تا اينکه دو لشکر در قرقيسا بر لب نهر تلاقي کنند، و در آنجا قتال عظيمي شود، تا اينکه گفت: سفياني حائز شود آنچه را ايشان جمع کرده بودند». [2] .

ظاهرا مراد از ترک ترکيه و مراد از روم روم مجاور با عراق و مصر است.


پاورقي

[1] غيبت طوسي: ص 442 ف 7 ح 434، غيبت نعماني: ص 187، اختصاص: ص 256، بحار: 237:52 ب 25 ح 105.

[2] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام: 326:1 ح 212 ذيل حديث، غيبت طوسي: ص 463 ف 7 ح 479، بحار: 208:52 ب 25 ح 45.