بازگشت

اختلاف دو رأيت در شام: حسني و اموي


امير المومنين عليه السلام فرمود:

«دو نيزه با هم به جنگ افتند در شام، زلزله اي در شام واقع خواهد شد که صد هزار در آن زلزله هلاک شوند، رحمت خواهد بود براي مومنين و عذاب خواهد بود براي کافرين، پس از آن منتظر باشيد صاحبان اسبان ابلق و بيرقهاي زرد را که از طرف مغرب رو آورند». [1] .

مقصود مغربي است، يعني رايت قيس که ذکرش خواهد آمد.

حضرت باقر عليه السلام فرمود:

«اول زميني که خراب مي شود از ناحيه مغرب ارض شام است که در وي سه رايت اختلاف کنند، اصهب (مرد سرخ چهره و سفيد رنگ) ابقع (ابلق يا سفيد مايل به پيسي) و رايت سفياني». [2] .

و نظير آن از حضرت صادق عليه السلام و عمار ياسر نيز نقل شده:

«اين دو رايت با يکديگر مي جنگند تا اينکه مغربي بر ايشان ظفر مي يابد، پس سفياني بر ايشان خروج کند و همه را مانند زراعت درو کند و اصهب و ابقع را بکشد». [3] .

اما اين دو رايت از چه طائفه هستند؟



[ صفحه 248]



سدير از حضرت صادق عليه السلام پرسيد:

«آيا پيش از سفياني چيزي هست؟»

فرمود:

«بلي، پس به دست خود اشاره به شام کرده، فرمود: سه رايت خواهد بود: رايت حسني و رايت اموي و رايت قيسي. پس سفياني بر ايشان خروج کند و ايشان را مانند زراعت درو کند، چنانکه هرگز مانندش را نديده باشي». [4] .

اما اين حسني غير آن سيد حسني معهود است که ذکرش خواهد آمد، معلوم مي شود که دو حزب، حزب حسني و حزب اموي در شام با يکديگر نزاع خواهند کرد و ممکن است حديث عمار اشاره به همين حسني باشد که گفت: اهل مغرب به سوي مصر خروج کنند و آن علامت سفياني است و پيش از آن خروج مي کند کسي که دعوت کند به سوي آل محمد صلي الله عليه و اله و سلم. [5] (بعيد نيست نام او عبد الله باشد).

حاصل مجموع اينکه اول دو رايت ابقع و اصهب در شام با هم بجنگند، پس مغربي از مصر بر ايشان حمله کند و پس از آن سفياني بر هر سه.


پاورقي

[1] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام:86:3 ح 631، غيبت طوسي: ص 461 ف 7 ح 476، عقد الدرر: ص 53 ب 4.

[2] غيبت طوسي: ص 442 ف 7 ح 434، کشف الغمه: 459:2، اثباة الهداة: 727:3 ب 34 ف 6 ح 51- ص 732 ح 78، ص 49 ف 1، الزام الناصب: 147:2، بحار: 237:52 ب 25 ح 105.

[3] غيبت طوسي: ص 464 ف 7 ح 479، عقد الدرر: ص 46 ب 4 ف 1، بحار: 207:52 ب 25 ح 45.

[4] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام: 466:3 ح 1030 ذيل حديث، بحار: 271:52 ب 25 ح 161.

[5] معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام: 326:1 ح 212 ذيل حديث، غيبت طوسي: ص 463 ف 7 ح 479، بحار: 208:52 ب 25 ح 45.