خسف بيداء
بيداء وادي است چهار فرسخ دور از مدينه در طريق مکه و دنباله ي او دراز است و مقصود از خسف بيداء آن است که لشکر سفياني پس از قتل و غارت در مدينه در تعقيب حضرت مهدي عليه السلام به مکه حرکت مي کنند و چون به اين وادي برسند در آنجا همه ي لشکر به جز دو نفر يا سه نفر خسف خواهند شد، [1] چنانکه تفصيلش خواهد آمد ان شاء الله.
و در بسياري از اخبار ذکر خسف بيداء شده و در بسياري جزء علائم خوانده شده، با اينکه اين خسف در وقتي است که حضرت در مکه ظاهر شده، پس مقصود آن است که علامت قيام آن حضرت است، زيرا که قبل از قيام خواهد بود، يا مقصود علامت ظاهر بودن آن حضرت است، يعني علامت آن است که او ظاهر شده و ديگر انتظار نبايد کشيد.
پاورقي
[1] غيبت نعماني: ص 186، بحار: 238:52 ب 25 ح 105.