خسف يعني فرورفتن به زمين در آن سال بسيار خواهد بود. حضرت باقر عليه السلام در اين آيه: (قل هو القادر علي أن يبعث عليکم عذابا من فوقکم أو من تحت أرجلکم) [1] .

«بگو او قادر است که بر شما بفرستد عذابي از بالاي سر يا از پايتان».

فرمود: «عذاب از زير پا خسف است.

سپس فرمود: اين در اهل قبله است، يعني اين عذاب براي مسلمين است». [2] .

و نيز در آيه ي: (و اخذوا من مکان قريب) [3] .

«گرفته خواهند شد از مکاني نزديک».

فرمود: «يعني از زير قدمهايشان خسف خواهد شد». [4] .

و حضرت صادق عليه السلام در اين آيه:

(سنريهم آياتنا في الآفاق و في أنفسهم) [5] .

«زود است به آنها بنمايانيم آيات خود را در آفاق و در نفس ايشان».

فرمود: «آن خسف و مسخ و قذف است، [6] يعني سنگ باران شدن».

و حضرت رسول صلي الله عليه و اله و سلم نيز فرمود:

«منتظر باشيد باد سرخ يا مسخ يا سنگ باران شدن را». [7] .

خسف به طور کلي در بسياري از نقاط خواهد بود ولي بعضي از نقاط بالخصوص اسم بده شده، بسياري از آنها پيش از ظهور و بعضي مقارن ظهور يا بعد از آن است. اما همه را يکجا ذکر مي کنم زيرا که همه از وقايع همان سال است، به علاوه ذکر همه در يکجا اوفق و انسب است.