«اثبات الهداة» از ام سعيد احمسيه، به حضرت صادق عليه السلام عرض کرد:

«علامتي در دست من قرار ده براي خروج قائم. عليه السلام

حضرت فرمود:



[ صفحه 234]



اي ام سعيد هر گاه ماه در شب چهاردهم ماه رجب خسوف شد و از زير او مردي بيرون آمد، پس آن نزد خروج قائم عليه السلام است». [1] .

ممکن است اين علامت با علامت پيش هر دو يکي باشد و محتمل است دو تا باشد، لهذا احتياطا دو تا ذکر شد، ديگر اينکه ممکن است اين دو علامت در سال پيش از ظهور باشد و ممکن است در همان سال باشد، به اعتبار اينکه سال ظهور از وقت ظهور گرفته شود. پس باز هم در سال پيش از ظهور خواهد بود.

توضيح اينکه ابتداء ظهور يا آمادگي براي ظهور در ماه رمضان است و ظهور تام که خود را بر همه آشکار کند در ماه ذيحجه است و قيام در روز عاشورا است.

پس هر چه در محرم و صفر تا ماه رمضان واقع شود صحيح است که گفته شود در سال ظهور بوده و هم صحيح است که گفته شود در سال پيش از ظهور است، بنابراين علامات ديگر که ذکر مي شود نيز در آنها همين دو احتمال مي رود.