در کتاب «محجة» سيد هاشم بحراني از حضرت صادق عليه السلام در شماره ي اصحاب حضرت صاحب عليه السلام يازده نفر را ذکر فرمود: (ظاهر اين است که از ايران هستند) که از اذيت سلطان و اهالي خود به روم فرار کنند و به سلطان روم پناهنده شوند و او آنها را پناه دهد و در محلي از اراضي قسطنطنيه ايشان را جا دهد و آنها در آنجا بمانند تا هنگامي که نداي آن حضرت از کعبه بلند شود، پس ناياب شوند و خود را به او برسانند. [1] .

چون ابتداء فرار ايشان معلوم نيست، جزء حوادث قريبه ذکر شد.



[ صفحه 232]