حضرت باقر عليه السلام فرمود:



[ صفحه 225]



«و لا يکون الا علي رأس شرار الناس».

«ظهور نخواهد بود مگر بر سر مردمان شرير، پس هر چه شرارت مردم بش و مردم شرير بيشتر گردند به ظهور نزديکتر خواهد بود». [1] .

مردم شرير در هر دوره اي بوده و لهذا به هر کتابي که مراجعه مي کني مي بيني صاحب آن کتاب از اهل زمان خود شکايت کرده، اما ايکاش آن اشخاص که از صدر اول تا حدود نيم قرن پيش بودند. در اين زمان ما مي بودند تا ببينند اشرار يعني چه؟ و تا تصديق کنند که تاکنون معني حديث مصداق پيدا نکرده بود، پناه مي بريم به خدا از شر اهل اين زمان که از هيچ چيز پروا ندارند و شرارت در همه طبقات ساري شده و آنهائي هم که اهل ايمان و ظاهر الصلاح شمرده مي شوند، چون موقعش برسد دست کمي از اشرار ندارند.