باطن ها خبيث و ظاهرها نيکو از جهت طمع در دنيا.

روها نيکو و دلها بدخو باشد، هر که ايشان را ببيند خوشش آيد و هر که با ايشان معامله کند به او ظلم کنند.

جثه و هيکل آدميزاد، اما دلها دلهاي شياطين.

روهاي مردم روهاي آدم و دلهاشان دلهاي شياطين.

دلهاي ايشان از مردار گنديده تر، و از صبر زرد [1] تلخ تر.

در وقت سخن گفتن کلامشان از عسل شيرين تر ولي دلهاشان از حنظل تلخ تر.

مثل مردم، مثل گل خر زهره باشد که قشنگ و خوش رنگ است، اما طعمش تلخ است. سخن حکيمانه گويند، کلامشان پند و حکمت باشد، اما اعمالشان دردي است که دوا ندارد، گرگ هائي باشند که لباس ميش بر تن کرده اند.

پوست ميش بر دلهاي گرگ خو بپوشند.